aveur

Walloon

Alternative forms

• awè

Etymology

From Old French aveir, avoir, from Latin habeō, habēre (“have, hold, possess”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ˈvøːʀ/

Verb

aveur

1. to have

Conjugation

   —         —   Conjugation of the verb aveur in Walloon   —   Codjowaedje do viebe aveur e walon

infinitive			aveur
gerund			åyant (or euxhant)
auxiliary			aveur
past participle				masculine		feminine
		singular		yeu (or avou)		yeute (or avowe)
		plural		yeus (or avous)		yeutes (or avowes)
		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		dji (dj')	ti (t')	i (il) / ele	dji (dj') / nos	vos	i (il)
	present	a	as	a	avans	avoz	ont
	imperfect	aveu	aveus	aveut	avéns	avîz	avént
	preterit	ava, ou1 or ouri1	avas, ous1 or ouris1	ava, out1 or ourit1	avîs or ourîs1	avîz or ourîz1	avît or ourît1
	future	årè	årès	årè	årans	åroz	åront
	conditional	åreu	åreus	åreut	åréns	årîz	årént
subjunctive		ki dj'	ki t'	k' i (il) / k' ele	ki dj' / ki nos	ki vos	k' i (il)
	present	åye	åyes	åye	åyanxhe	åyoxhe	åynuxhe or åyèxhe
	imperfect	euxhe1 or avaxhe	euxhes1 or avaxhes	euxhe1 or avaxhe	euxhinxhe1 or avinxhe	euxhîxhe1 or avîxhe	euxhinxhe1 or avinxhe
imperative		—	ti	—	dji / nos	vos	—
	affirmative		1 åye (or euxhe1)		1 åyans (or euxhans1)	1 åyoz (or euxhoz1)	Some forms in eu(xh)- may be found instead of ou(xh)-