burczenie
Polish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editburczenie n
Declension
editDeclension of burczenie
singular | |
---|---|
nominative | burczenie |
genitive | burczenia |
dative | burczeniu |
accusative | burczenie |
instrumental | burczeniem |
locative | burczeniu |
vocative | burczenie |
Further reading
edit- burczenie in Polish dictionaries at PWN