gałgan

See also: galgan, and Gałgan

Polish

Etymology

Borrowed from German Galgen, from Old High German galgo, from Proto-Germanic *galgô, from Proto-Indo-European *ǵʰalgʰ-, *ǵʰalg- (“long switch, rod, shaft, pole, perch”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡaw.ɡan/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -awɡan
• Syllabification: gał‧gan
• Homophone: Gałgan

Noun

gałgan m inan

1. rag, damaged piece of fabric
2. (colloquial) clothes, attire
3. (archaic) sweet flag

   Synonym: tatarak

Declension

Declension of gałgan

	singular	plural
nominative	gałgan	gałgany
genitive	gałganu	gałganów
dative	gałganowi	gałganom
accusative	gałgan	gałgany
instrumental	gałganem	gałganami
locative	gałganie	gałganach
vocative	gałganie	gałgany

Noun

gałgan m pers

1. (colloquial) ne'er-do-well
2. (dated) pauper

Declension

Declension of gałgan

	singular	plural
nominative	gałgan	gałgani/gałgany
genitive	gałgana	gałganów
dative	gałganowi	gałganom
accusative	gałgana	gałganów
instrumental	gałganem	gałganami
locative	gałganie	gałganach
vocative	gałganie	gałgani/gałgany

Further reading

• gałgan in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gałgan in Polish dictionaries at PWN
• Majewski, Erazm (1894) Słownik nazwisk zoologicznych i botanicznych polskich: Słownik łacińsko-polski‎^[1] (in Polish), page 12