uiteenlopen
Dutch
editEtymology
editPronunciation
editAudio: (file)
Verb
edituiteenlopen
- (intransitive) to diverge
Conjugation
editConjugation of uiteenlopen (strong class 7, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uiteenlopen | |||
past singular | liep uiteen | |||
past participle | uiteengelopen | |||
infinitive | uiteenlopen | |||
gerund | uiteenlopen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | loop uiteen | liep uiteen | uiteenloop | uiteenliep |
2nd person sing. (jij) | loopt uiteen, loop uiteen2 | liep uiteen | uiteenloopt | uiteenliep |
2nd person sing. (u) | loopt uiteen | liep uiteen | uiteenloopt | uiteenliep |
2nd person sing. (gij) | loopt uiteen | liept uiteen | uiteenloopt | uiteenliept |
3rd person singular | loopt uiteen | liep uiteen | uiteenloopt | uiteenliep |
plural | lopen uiteen | liepen uiteen | uiteenlopen | uiteenliepen |
subjunctive sing.1 | lope uiteen | liepe uiteen | uiteenlope | uiteenliepe |
subjunctive plur.1 | lopen uiteen | liepen uiteen | uiteenlopen | uiteenliepen |
imperative sing. | loop uiteen | |||
imperative plur.1 | loopt uiteen | |||
participles | uiteenlopend | uiteengelopen | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |
Descendants
edit- Afrikaans: uiteenloop