warczeć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vъrčati.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvar.t͡ʂɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -art͡ʂɛt͡ɕ
• Syllabification: war‧czeć

Verb

warczeć impf (perfective zawarczeć or warknąć)

1. (intransitive) to growl, to snarl, to whirr, to gnarl
2. (transitive, of a person) to snarl, speak or say angrily or aggressively
   • 2016 February 18, Eliza Olczyk, Bogdan Pęk, “Bogdan Pęk: Byłem królem w swoim okręgu”, in Rzeczpospolita‎^[1], archived from the original on 2021-12-27:

     Wie pani, że on z nimi nawet nie rozmawiał, tylko na nich „warczał".

     You know, he didn't even converse with them, but rather "snarled" at them.

Conjugation

Conjugation of warczeć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		warczeć
present tense	1st	warczę			warczymy
	2nd	warczysz			warczycie
	3rd	warczy			warczą
	impersonal	warczy się
past tense	1st	warczałem, -(e)m warczał	warczałam, -(e)m warczała	warczałom, -(e)m warczało	warczeliśmy, -(e)śmy warczeli	warczałyśmy, -(e)śmy warczały
	2nd	warczałeś, -(e)ś warczał	warczałaś, -(e)ś warczała	warczałoś, -(e)ś warczało	warczeliście, -(e)ście warczeli	warczałyście, -(e)ście warczały
	3rd	warczał	warczała	warczało	warczeli	warczały
	impersonal	warczano
future tense	1st	będę warczał, będę warczeć	będę warczała, będę warczeć	będę warczało, będę warczeć	będziemy warczeli, będziemy warczeć	będziemy warczały, będziemy warczeć
	2nd	będziesz warczał, będziesz warczeć	będziesz warczała, będziesz warczeć	będziesz warczało, będziesz warczeć	będziecie warczeli, będziecie warczeć	będziecie warczały, będziecie warczeć
	3rd	będzie warczał, będzie warczeć	będzie warczała, będzie warczeć	będzie warczało, będzie warczeć	będą warczeli, będą warczeć	będą warczały, będą warczeć
	impersonal	będzie warczeć się
conditional	1st	warczałbym, bym warczał	warczałabym, bym warczała	warczałobym, bym warczało	warczelibyśmy, byśmy warczeli	warczałybyśmy, byśmy warczały
	2nd	warczałbyś, byś warczał	warczałabyś, byś warczała	warczałobyś, byś warczało	warczelibyście, byście warczeli	warczałybyście, byście warczały
	3rd	warczałby, by warczał	warczałaby, by warczała	warczałoby, by warczało	warczeliby, by warczeli	warczałyby, by warczały
	impersonal	warczano by
imperative	1st	niech warczę			warczmy
	2nd	warcz			warczcie
	3rd	niech warczy			niech warczą
active adjectival participle		warczący	warcząca	warczące	warczący	warczące
contemporary adverbial participle		warcząc
verbal noun		warczenie

Related terms

noun

• warkot

 

Further reading

• warczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• warczeć in Polish dictionaries at PWN