απότοκος

Greek

Adjective

απότοκος • (apótokos) m (feminine απότοκη, neuter απότοκο)

1. (figuratively) resulting from, born of
2. (nominalised, computing) child object

Declension

Declension of απότοκος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απότοκος •	απότοκη •	απότοκο •	απότοκοι •	απότοκες •	απότοκα •
genitive	απότοκου •	απότοκης •	απότοκου •	απότοκων •	απότοκων •	απότοκων •
accusative	απότοκο •	απότοκη •	απότοκο •	απότοκους •	απότοκες •	απότοκα •
vocative	απότοκε •	απότοκη •	απότοκο •	απότοκοι •	απότοκες •	απότοκα •

Further reading

• απότοκος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language