կատապան

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Old Armenian կատապան (katapan).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

կատապան (katapan)

  1. (historical) a title of governors in medieval Armenia

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative կատապան (katapan) կատապաններ (katapanner)
dative կատապանի (katapani) կատապանների (katapanneri)
ablative կատապանից (katapanicʻ) կատապաններից (katapannericʻ)
instrumental կատապանով (katapanov) կատապաններով (katapannerov)
locative
definite forms
nominative կատապանը/կատապանն (katapanə/katapann) կատապանները/կատապաններն (katapannerə/katapannern)
dative կատապանին (katapanin) կատապաններին (katapannerin)
1st person possessive forms (my)
nominative կատապանս (katapans) կատապաններս (katapanners)
dative կատապանիս (katapanis) կատապաններիս (katapanneris)
ablative կատապանիցս (katapanicʻs) կատապաններիցս (katapannericʻs)
instrumental կատապանովս (katapanovs) կատապաններովս (katapannerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative կատապանդ (katapand) կատապաններդ (katapannerd)
dative կատապանիդ (katapanid) կատապաններիդ (katapannerid)
ablative կատապանիցդ (katapanicʻd) կատապաններիցդ (katapannericʻd)
instrumental կատապանովդ (katapanovd) կատապաններովդ (katapannerovd)
locative

Old Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Byzantine Greek κατεπάνω (katepánō, title of Byzantine governors), from Vulgar Latin *catapanus, from Late Latin capitaneus. Compare English catapan. See also the Catepanate of Italy.

Noun

[edit]

կատապան (katapan)

  1. governor of a province; mayor of a town
  2. (post-Classical) gardener; watcher of a garden

Declension

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: կատապան (katapan) (learned)
  • Old Georgian: კატაბანი (ḳaṭabani)
  • Classical Syriac: ܩܛܐܒܢ (qaṭṭā(ʾ)bān)

References

[edit]