կարկուտ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Armenian կարկուտ (karkut).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

կարկուտ (karkut)

  1. hail

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative կարկուտ (karkut) կարկուտներ (karkutner)
dative կարկուտի (karkuti) կարկուտների (karkutneri)
ablative կարկուտից (karkuticʻ) կարկուտներից (karkutnericʻ)
instrumental կարկուտով (karkutov) կարկուտներով (karkutnerov)
locative կարկուտում (karkutum) կարկուտներում (karkutnerum)
definite forms
nominative կարկուտը/կարկուտն (karkutə/karkutn) կարկուտները/կարկուտներն (karkutnerə/karkutnern)
dative կարկուտին (karkutin) կարկուտներին (karkutnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative կարկուտս (karkuts) կարկուտներս (karkutners)
dative կարկուտիս (karkutis) կարկուտներիս (karkutneris)
ablative կարկուտիցս (karkuticʻs) կարկուտներիցս (karkutnericʻs)
instrumental կարկուտովս (karkutovs) կարկուտներովս (karkutnerovs)
locative կարկուտումս (karkutums) կարկուտներումս (karkutnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կարկուտդ (karkutd) կարկուտներդ (karkutnerd)
dative կարկուտիդ (karkutid) կարկուտներիդ (karkutnerid)
ablative կարկուտիցդ (karkuticʻd) կարկուտներիցդ (karkutnericʻd)
instrumental կարկուտովդ (karkutovd) կարկուտներովդ (karkutnerovd)
locative կարկուտումդ (karkutumd) կարկուտներումդ (karkutnerumd)
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative կարկուտ (karkut) կարկուտներ (karkutner)
dative կարկտի (karkti) կարկուտների (karkutneri)
ablative կարկտից (karkticʻ) կարկուտներից (karkutnericʻ)
instrumental կարկտով (karktov) կարկուտներով (karkutnerov)
locative կարկտում (karktum) կարկուտներում (karkutnerum)
definite forms
nominative կարկուտը/կարկուտն (karkutə/karkutn) կարկուտները/կարկուտներն (karkutnerə/karkutnern)
dative կարկտին (karktin) կարկուտներին (karkutnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative կարկուտս (karkuts) կարկուտներս (karkutners)
dative կարկտիս (karktis) կարկուտներիս (karkutneris)
ablative կարկտիցս (karkticʻs) կարկուտներիցս (karkutnericʻs)
instrumental կարկտովս (karktovs) կարկուտներովս (karkutnerovs)
locative կարկտումս (karktums) կարկուտներումս (karkutnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կարկուտդ (karkutd) կարկուտներդ (karkutnerd)
dative կարկտիդ (karktid) կարկուտներիդ (karkutnerid)
ablative կարկտիցդ (karkticʻd) կարկուտներիցդ (karkutnericʻd)
instrumental կարկտովդ (karktovd) կարկուտներովդ (karkutnerovd)
locative կարկտումդ (karktumd) կարկուտներումդ (karkutnerumd)

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From earlier *կակրուտ (*kakrut), reduplicated from Proto-Indo-European *groHd- or *greh₃d-. Cognate with Proto-Slavic *gradъ (hail), Lithuanian grúodas (frozen dirt or earth), Latin grandō.

Noun

[edit]

կարկուտ (karkut)

  1. hail
    կարկուտ մեծ, հատ կարկտիkarkut mec, hat karktihailstone
    տեղատարափ կարկտիtełatarapʻ karktihailstorm
    հարուած կարկտիharuac karktishower of hail
    տեղալ, արկանել կարկուտtełal, arkanel karkutto hail
    հարկանել կարկտիւharkanel karktiwto spoil or ravage by hail

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: կարկուտ (karkut)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “կարկուտ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn, Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կարկուտ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “կարկուտ”, in Hayerēn armatakan baṙaran (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
  • Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 355