aanbidden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch aenbidden. Equivalent to aan- +‎ bidden.

Pronunciation

• IPA^(key): /aːmˈbɪdə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧bid‧den
• Rhymes: -ɪdən

Verb

aanbidden

1. (transitive) to worship

   Het gebedshuis laat geen katten toe om er de avondster te aanbidden.

   The house of worship doesn't allow any cats to worship the evening star there.

2. (transitive, figurative) to adore

Conjugation

Conjugation of aanbidden (strong class 5, prefixed)
infinitive	aanbidden
past singular	aanbad
past participle	aanbeden
infinitive	aanbidden
gerund	aanbidden n
	present tense	past tense
1st person singular	aanbid	aanbad
2nd person sing. (jij)	aanbidt, aanbid2	aanbad
2nd person sing. (u)	aanbidt	aanbad
2nd person sing. (gij)	aanbidt	aanbadt
3rd person singular	aanbidt	aanbad
plural	aanbidden	aanbaden
subjunctive sing.1	aanbidde	aanbade
subjunctive plur.1	aanbidden	aanbaden
imperative sing.	aanbid
imperative plur.1	aanbidt
participles	aanbiddend	aanbeden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• aanbidder
• aanbidding
• aanbidster

Descendants

• Afrikaans: aanbid
• Negerhollands: bed aan, bid an