bezszkodny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bez- +‎ szkoda +‎ -ny. First attested in 1448–1450.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /bɛsʃʲkɔdnɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /bɛsʃʲkɔdnɨ/

Adjective

[edit]

bezszkodny

  1. (attested in Masovia) undamaged

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bezszkodny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN