bezwiństwo

Old Polish

Etymology

From bezwinny +‎ -stwo. First attested in the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bɛzviɲstfɔ/
• IPA^(key): (15^th CE) /bɛzviɲstfɔ/

Noun

bezwiństwo n

1. (attested in Lesser Poland) innocence (state or quality of not being guilty)

   Synonyms: niedowinność, niewinowacstwo, niewinność, niewiństwo, przezwiństwo

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego, pages 7, 9:

     Sødzi me... podlug bezwinstwa mego

     [Sędzi mie... podług bezwiństwa mego]

Related terms

nouns

• wina

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bezwiństwo”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN