bezwolnie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bezwolny +‎ -ie. First attested in 1807.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bɛzˈvɔl.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔlɲɛ
  • Syllabification: bez‧wol‧nie

Adverb

[edit]

bezwolnie (not comparable)

  1. will-lessly
    bezwolnie poddać się/poddawać się czemuś ― to succumb to something willlessly
[edit]
adjective
nouns
verb

References

[edit]
  1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807) Słownik języka polskiego: A - L - Volume 1‎[1], page 90‎[2]
  2. ^ bezwolnie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]
  • bezwolnie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bezwolnie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=bezwolnie&oldid=82334649"