białka

See also: Białka, białką, Białką, and białkã

Kashubian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bělъka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbjaw.ka/
• Rhymes: -awka
• Syllabification: biał‧ka

Noun

białka f (diminutive białeczka, augmentative białëszcze)

1. woman

   Synonym: kòbiéta

2. wife

   Synonyms: slëbnô, małżónka

Derived terms

adjective

• białczi

 

Further reading

• Stefan Ramułt (1893) “bjałka”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 7
• Sychta, Bernard (1967) “b'ałka”, in Słownik gwar kaszubskich (in Polish), volumes 1 (A – Ǵ), Wrocław: Ossolineum, page 100
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “kobieta”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[1]
• Jan Trepczyk (1994) “kobieta”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
• “białka”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka, Fundacja Kaszuby, 2022

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbjaw.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -awka
• Syllabification: biał‧ka
• Homophone: Białka

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *bělъka.

Noun

białka f

1. (obsolete) married woman

   Synonym: białogłowa

   Antonym: niewiasta

   Hypernym: kobieta

Declension

Declension of białka

	singular	plural
nominative	białka	białki
genitive	białki	białek
dative	białce	białkom
accusative	białkę	białki
instrumental	białką	białkami
locative	białce	białkach
vocative	białko	białki

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

białka n

1. inflection of białko:
   1. genitive singular
   2. nominative/accusative/vocative plural

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

białka m animal

1. nominative/accusative/vocative plural of białek

Further reading

• białka in Polish dictionaries at PWN