geluid

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈlœy̯t/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧luid
• Rhymes: -œy̯t

Etymology 1

From Middle Dutch geluut. Equivalent to ge- +‎ luiden (“to sound, resound”).

Noun

geluid n (plural geluiden, diminutive geluidje n)

1. sound

   Synonym: luid

Derived terms

• geluiddemper
• geluidsapparatuur
• geluidsarchief
• geluidsdrager
• geluidshinder
• geluidsinstallatie
• geluidskaart
• geluidsman
• geluidsniveau
• geluidsnorm
• geluidsopname
• geluidsoverlast
• geluidstechnicus

 

Descendants

• Afrikaans: geluid
• Petjo: heluit

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Participle

geluid

1. past participle of luiden

Declension

Declension of geluid
uninflected	geluid
inflected	geluide
		positive
predicative/adverbial		geluid
indefinite	m./f. sing.	geluide
	n. sing.	geluid
	plural	geluide
definite		geluide
partitive		geluids