kantarell

Swedish

kantarell

Etymology

From French chanterelle, from New Latin cantharellus, from Latin cantharus + -ellus, a diminutive suffix.

Noun

kantarell c

1. a chanterelle (Cantharellus cibarius)

Declension

Declension of kantarell

		nominative	genitive
singular	indefinite	kantarell	kantarells
	definite	kantarellen	kantarellens
plural	indefinite	kantareller	kantarellers
	definite	kantarellerna	kantarellernas

Derived terms

• ametistkantarell
• blek kantarell
• blek narrkantarell
• brun narrkantarell
• falsk kantarell
• grå kantarell
• gul kantarell
• höstkantarell
• kantarellsläktet
• narrkantarell
• orange kantarell
• sommarkantarell
• svartnande kantarell
• trattkantarell

 

References

• kantarell in Svensk ordbok (SO)
• kantarell in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• kantarell in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)