labba

See also: lábba and lábbá

English

Noun

labba (plural labbas)

1. (Guyana) A paca (large rodent).
   • 1888, H. I. Perkins, “Seven months up the Puruni River”, in Timehri: The Journal of the Royal Agricultural and Commercial Society of British Guiana:

     During the last three months, of my stay, labba meat (Cœlogenys paca), which is justly looked upon as the caviare of the bush, was fairly plentiful. This was due to a small black and white dog, belonging to one of the boat hands, which hunted labba excellently; sometimes killing four or five in a morning, and once even six.

   • 1995, Brian L. Moore, Cultural Power, Resistance, and Pluralism: Colonial Guyana, 1838-1900, McGill-Queen's Press:

     Game included accouries (a kind of guinea pig), water-dogs (otters), labbas (hollow cheek pacas), deer, wild hogs, mypouris (tapirs), monkeys, sloths, water haas (capybaras), armadillos, snakes, tigers, jaguars, iguanas, manatees (sea cows), etc.

   • 2011, Helena Martin, Walk Wit’ Me...: All Ova Guyana, BalboaPress, page 54:

     Labba was my favourite meat. I say “was”, because that came to an end on one of my visits to Guyana.

Icelandic

Etymology

Likely derived from a noun, compare Norwegian labb (itself related to löpp (“foot”)). Appears in the 17th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlapːa/

  Rhymes: -apːa

Verb

labba (weak verb, third-person singular past indicative labbaði, supine labbað)

1. to walk slowly, to amble, to stroll

Conjugation

labba — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að labba
supine (sagnbót)		labbað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		labbandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég labba	við löbbum	present (nútíð)	ég labbi	við löbbum
	þú labbar	þið labbið		þú labbir	þið labbið
	hann, hún, það labbar	þeir, þær, þau labba		hann, hún, það labbi	þeir, þær, þau labbi
past (þátíð)	ég labbaði	við löbbuðum	past (þátíð)	ég labbaði	við löbbuðum
	þú labbaðir	þið löbbuðuð		þú labbaðir	þið löbbuðuð
	hann, hún, það labbaði	þeir, þær, þau löbbuðu		hann, hún, það labbaði	þeir, þær, þau löbbuðu
imperative (boðháttur)	labba (þú)	labbið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	labbaðu	labbiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

labbast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að labbast
supine (sagnbót)		labbast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		labbandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég labbast	við löbbumst	present (nútíð)	ég labbist	við löbbumst
	þú labbast	þið labbist		þú labbist	þið labbist
	hann, hún, það labbast	þeir, þær, þau labbast		hann, hún, það labbist	þeir, þær, þau labbist
past (þátíð)	ég labbaðist	við löbbuðumst	past (þátíð)	ég labbaðist	við löbbuðumst
	þú labbaðist	þið löbbuðust		þú labbaðist	þið löbbuðust
	hann, hún, það labbaðist	þeir, þær, þau löbbuðust		hann, hún, það labbaðist	þeir, þær, þau löbbuðust
imperative (boðháttur)	labbast (þú)	labbist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	labbastu	labbisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

labbaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	labbaður	löbbuð	labbað		labbaðir	labbaðar	löbbuð
accusative (þolfall)	labbaðan	labbaða	labbað		labbaða	labbaðar	löbbuð
dative (þágufall)	löbbuðum	labbaðri	löbbuðu		löbbuðum	löbbuðum	löbbuðum
genitive (eignarfall)	labbaðs	labbaðrar	labbaðs		labbaðra	labbaðra	labbaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	labbaði	labbaða	labbaða		löbbuðu	löbbuðu	löbbuðu
accusative (þolfall)	labbaða	löbbuðu	labbaða		löbbuðu	löbbuðu	löbbuðu
dative (þágufall)	labbaða	löbbuðu	labbaða		löbbuðu	löbbuðu	löbbuðu
genitive (eignarfall)	labbaða	löbbuðu	labbaða		löbbuðu	löbbuðu	löbbuðu

Synonyms

• rölta
• slangra
• ráfa

Somali

Numeral

labba

1. two

Swedish

Etymology

Clipping of laborera.

Verb

labba (present labbar, preterite labbade, supine labbat, imperative labba)

1. (colloquial) Short for laborera.

Conjugation

Conjugation of labba (weak)

	Active		Passive
Infinitive	labba		labbas
Supine	labbat		labbats
Imperative	labba		—
Imper. plural1	labben		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	labbar	labbade	labbas	labbades
Ind. plural1	labba	labbade	labbas	labbades
Subjunctive2	labbe	labbade	labbes	labbades
	Participles
Present participle	labbande
Past participle	—
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

References

• labba in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• labba in Svensk ordbok (SO)
• laborera in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)