netja

Faroese

Etymology 1

From Old Norse netja.

Noun

netja f (genitive singular netju, plural netjur)

1. omentum
2. greater omentum

Declension

Declension of netja
f1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	netja	netjan	netjur	netjurnar
accusative	netju	netjuna	netjur	netjurnar
dative	netju	netjuni	netjum	netjunum
genitive	netju	netjunnar	netja	netjanna

Derived terms

• tjónetja f (“lesser omentum”)

Etymology 2

From Old Norse netja.

Verb

netja (third person singular past indicative netjaði, third person plural past indicative netjað, supine netjað)

1. to net, catch in a net

Conjugation

Conjugation of netja (group v-30)
infinitive	netja
supine	netjað
participle (a6)1	netjandi	netjaður
	present	past
first singular	netji	netjaði
second singular	netjar	netjaði
third singular	netjar	netjaði
plural	netja	netjaðu
	imperative
singular	netja!
plural	netjið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈnɛːtja/
• Rhymes: -ɛːtja

Etymology 1

From Old Norse netja.

Verb

netja (weak verb, third-person singular past indicative netjaði, supine netjað)

1. to net, catch in a net

Conjugation

netja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að netja
supine (sagnbót)		netjað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		netjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég netja	við netjum	present (nútíð)	ég netji	við netjum
	þú netjar	þið netjið		þú netjir	þið netjið
	hann, hún, það netjar	þeir, þær, þau netja		hann, hún, það netji	þeir, þær, þau netji
past (þátíð)	ég netjaði	við netjuðum	past (þátíð)	ég netjaði	við netjuðum
	þú netjaðir	þið netjuðuð		þú netjaðir	þið netjuðuð
	hann, hún, það netjaði	þeir, þær, þau netjuðu		hann, hún, það netjaði	þeir, þær, þau netjuðu
imperative (boðháttur)	netja (þú)	netjið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	netjaðu	netjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

netjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að netjast
supine (sagnbót)		netjast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		netjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég netjast	við netjumst	present (nútíð)	ég netjist	við netjumst
	þú netjast	þið netjist		þú netjist	þið netjist
	hann, hún, það netjast	þeir, þær, þau netjast		hann, hún, það netjist	þeir, þær, þau netjist
past (þátíð)	ég netjaðist	við netjuðumst	past (þátíð)	ég netjaðist	við netjuðumst
	þú netjaðist	þið netjuðust		þú netjaðist	þið netjuðust
	hann, hún, það netjaðist	þeir, þær, þau netjuðust		hann, hún, það netjaðist	þeir, þær, þau netjuðust
imperative (boðháttur)	netjast (þú)	netjist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	netjastu	netjisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

netjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	netjaður	netjuð	netjað		netjaðir	netjaðar	netjuð
accusative (þolfall)	netjaðan	netjaða	netjað		netjaða	netjaðar	netjuð
dative (þágufall)	netjuðum	netjaðri	netjuðu		netjuðum	netjuðum	netjuðum
genitive (eignarfall)	netjaðs	netjaðrar	netjaðs		netjaðra	netjaðra	netjaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	netjaði	netjaða	netjaða		netjuðu	netjuðu	netjuðu
accusative (þolfall)	netjaða	netjuðu	netjaða		netjuðu	netjuðu	netjuðu
dative (þágufall)	netjaða	netjuðu	netjaða		netjuðu	netjuðu	netjuðu
genitive (eignarfall)	netjaða	netjuðu	netjaða		netjuðu	netjuðu	netjuðu

Etymology 2

From Old Norse netja.

Noun

netja f (genitive singular netju, nominative plural netjur)

1. caul, omentum

Derived terms

• netjuský (“altocumulus”)

Norwegian Nynorsk

Noun

netja f (definite singular netja, indefinite plural netjer or netjor, definite plural netjene or netjone)

1. (pre-2012) alternative form of netje
2. definite singular of netje