opofferen

Dutch

Etymology

From op +‎ offeren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔpˌɔ.fə.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: op‧of‧fe‧ren

Verb

opofferen

1. (transitive) to sacrifice

Conjugation

Conjugation of opofferen (weak, separable)
infinitive	opofferen
past singular	offerde op
past participle	opgeofferd
infinitive	opofferen
gerund	opofferen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	offer op	offerde op	opoffer	opofferde
2nd person sing. (jij)	offert op, offer op2	offerde op	opoffert	opofferde
2nd person sing. (u)	offert op	offerde op	opoffert	opofferde
2nd person sing. (gij)	offert op	offerde op	opoffert	opofferde
3rd person singular	offert op	offerde op	opoffert	opofferde
plural	offeren op	offerden op	opofferen	opofferden
subjunctive sing.1	offere op	offerde op	opoffere	opofferde
subjunctive plur.1	offeren op	offerden op	opofferen	opofferden
imperative sing.	offer op
imperative plur.1	offert op
participles	opofferend	opgeofferd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• opoffering