składnik

See also: skladník

Old Polish

Etymology

From składać +‎ -nik. First attested in the middle of the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /skɫadniːk/
• IPA^(key): (15^th CE) /skɫadnik/

Noun

składnik m animacy unattested

1. coworker; helper
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[2], page 703:

     Przyvyedly ssą Iesucrista do Cayffasza v vyetnyczą, czvsz sludzy od Annasza, skladnyka y tovarzysa, y svyokra Cayffasovego

     [Przywiedli są Jesukrysta do Kaifasza w wietnice, czusz słudzy od Annasza, składnika i towarzysza, i świokra Kaifaszowego]

Related terms

adjectives

• nieskładny
• składny

 

nouns

• skład
• składacz
• składanie
• składka
• składnia
• składźca

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• składać impf
• skłaść pf

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “składnik”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

From skład +‎ -nik. First attested in 1777.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈskwad.ɲik/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈskɫad.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adɲik
• Syllabification: skład‧nik

Noun

składnik m inan

1. ingredient

   Synonym: komponent

2. (mathematics) addend

   Synonym: dodajnik

Declension

Declension of składnik

	singular	plural
nominative	składnik	składniki
genitive	składnika	składników
dative	składnikowi	składnikom
accusative	składnik	składniki
instrumental	składnikiem	składnikami
locative	składniku	składnikach
vocative	składniku	składniki

Noun

składnik m pers

1. (obsolete) shop owner; warehouse owner; merchant

Declension

Declension of składnik

	singular	plural
nominative	składnik	składnicy/składniki (deprecative)
genitive	składnika	składników
dative	składnikowi	składnikom
accusative	składnika	składników
instrumental	składnikiem	składnikami
locative	składniku	składnikach
vocative	składniku	składnicy

Related terms

adjectives

• składniczy
• składnikowy

 

Related terms

adjectives

• składalny
• składankowy
• składkowy
• składnicowy
• składniowy
• składny
• składowiskowy
• składowy
• składzisty

 

adverbs

• składkowo
• składnie
• składniowo

 

nouns

• skład
• składacz
• składaczka
• składak
• składalnia
• składalność
• składaniec
• składanina
• składanka
• składarka
• składka
• składkowość
• składnia
• składnica
• składniowość
• składność
• składowe
• składowisko
• składownik
• składowość
• składzik

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• składać impf
• składkować impf
• składować impf
• skłaść pf

 

Further reading

• składnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• składnik in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “składnik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 149