wybielacz

Polish

Etymology

From wybielać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈbjɛ.lat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlat͡ʂ
• Syllabification: wy‧bie‧lacz

Noun

wybielacz m inan

1. bleach

Declension

Declension of wybielacz

	singular	plural
nominative	wybielacz	wybielacze
genitive	wybielacza	wybielaczy
dative	wybielaczowi	wybielaczom
accusative	wybielacz	wybielacze
instrumental	wybielaczem	wybielaczami
locative	wybielaczu	wybielaczach
vocative	wybielaczu	wybielacze

Further reading

• wybielacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wybielacz in Polish dictionaries at PWN