fasko

Esperanto

 Substantivo

1. Aro da kunigitaj samspecaj longformaj objektoj:

   Mia filo alportis al mi faskon da belaj floroj.

   Tie policistoj trovis fasketon da haroj.

   Al tiu bela knabineto tre taŭgas harfasketo.

   Antaŭ ol sporti mi faskigis miajn harojn.

2. Kuniĝo kaj unuiĝo:

   Ni venkos nur se ni kunigos en faskon niajn fortojn.

Tradukoj

   

angla: bunch → en franca: paquet → fr germana: Faszikel → de

rusa: пук → ru vira

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „fasko“.