0% encontró este documento útil (0 votos)
74 vistas

120516672

Este documento describe los tiempos verbales en español, incluyendo el presente, pretérito imperfecto, pretérito indefinido y pretérito perfecto. Explica las conjugaciones regulares e irregulares de los verbos en estas formas de tiempo y cómo se usan para expresar diferentes tipos de acciones y situaciones en el pasado y presente.

Cargado por

douma ioanna
Derechos de autor
© © All Rights Reserved
Formatos disponibles
Descarga como DOC, PDF, TXT o lee en línea desde Scribd
0% encontró este documento útil (0 votos)
74 vistas

120516672

Este documento describe los tiempos verbales en español, incluyendo el presente, pretérito imperfecto, pretérito indefinido y pretérito perfecto. Explica las conjugaciones regulares e irregulares de los verbos en estas formas de tiempo y cómo se usan para expresar diferentes tipos de acciones y situaciones en el pasado y presente.

Cargado por

douma ioanna
Derechos de autor
© © All Rights Reserved
Formatos disponibles
Descarga como DOC, PDF, TXT o lee en línea desde Scribd
Está en la página 1/ 6

LOS TIEMPOS VERBALES EN ESPAÑOL

PRESENTE

VERBOS AUXILIARES

Ser Estar Haber Tener


soy estoy he tengo
eres estás has tienes
es está ha tiene
somos estamos hemos tenemos
sois estáis habéis tenéis
son están han tienen

VERBOS REGULARES 

1ª conjugación -AR 2ª conjugación -ER 3ª conjugación -IR


Hablar Deber Escribir
hablo debo escribo
hablas debes escribes
habla debe escribe
hablamos debemos escribimos
habláis debéis escribís
hablan deben escriben

VERBOS IRREGULARES 

Verbos con diptogación (στο τελευταίο φωνήεν πριν από την κατάληξη)

e  ie o  ue
querer  quiero mostrar  muestro
empezar  empiezo soñar  sueño
pensar  pienso poder  puedo
sentir  siento volver  vuelvo
dormir  duermo

e  i (μόνο για 3a conjugación) u  ue


pedir  pido jugar juego
seguir  sigo
OJO: La diptogación ¡sólo se pasa en el singular y en la 3ª persona del plural!
Cambios verbales sólo en la 1ª persona singular:
σύμφωνο + cer: cz
vencer  venzo
φωνήεν + cer/cir: c  zc
ofrecer  ofrezco
traducir  traduzco
ger / gir: gj
coger  cojo
elegir  elijo
Verbos con irregularidad en la 1ª persona singular.

Salir : salgo – sales – sale – salimos...


Hacer : hago – haces – hace...
Saber : sé – sabes – sabe...
Poner : pongo – pones – pone...
Caer : caigo – caes – cae...
Dar : doy – das – da...
Delinquir : delinco – delinques – delinque...
Traer : traigo – traes – trae...

Los verbos en –UIR cambian a todas las personas, menos a la 1ª y 2ª plural.


iy
Construir : construyo- construyes- construye- construimos- construís- construyen

Verbos con irregularidad en todas las personas, excepto nosotros y vosotros.


Decir Venir Tener
digo vengo tengo
dices vienes tienes
dice viene tiene
decimos venimos tenemos
decís venís tenís
dicen vienen tienen

Verbos totalmente irregulares. 


Ir Oír Oler Reír Ver
voy oigo huelo río veo
vas oyes hueles ríes ves
va oye huele ríe ve
vamos oímos olemos reimos vemos
vais oís oléis reís veis
van oyen huelen ríen ven

Τον χρησιμοποιώ για να δηλώσω πράξεις ή καταστασεις που συμβαίνουν στο


παρόν.
ej. Mi abuela es una persona dulce y tranquila
Estoy en la clase
Να δηλώσω συνηθισμένη ή επαναλαμβανόμενη πράξη στο παρόν.
ej. Cada semana vamos al cine
Για πράξεις ή καταστάσεις μόνιμες ή για να εκφράσω μία γενική αλήθεια.
ej. Vivo en Madrid
Si hay viento, hace frío
Πολλές φορές ο χρόνος αυτός αναφέρεται ή χρησιμοποιείται στο παρελθόν για να
κάνει την αφήγηση πιο ζωντανή και να «μεταφέρει» τον ακροατή μπροστά στα
γεγονότα που συνέβησαν.
ej. Cuando vi al niño, pensé que debería ayudarlo. Entonces, me levanto
y cojo inmediatamente mi coche para levarlo al hospital
PRETÉRITO PLUSCUAMPERFECTO (υπερσυντέλικος)

Haber en pretérito imperfecto + participio


1ª conjugación -AR 2ª conjugación -ER 3ª conjugación -IR
Hablar Beber Vivir
había hablado había bebido había vivido
habías hablado habías bebido habías vivido
había hablado había bebido había vivido
habíamos hablado habíamos bebido habíamos vivido
habíais hablado habíais bebido habíais vivido
habían hablado habían bebido habían vivido

Τον χρησιμοποιώ για να εκφράσω πολύ παρελθοντικές πράξεις


ej. Cuando llegamos la película ya había empezado

PRETÉRITO IMPERFECTO (παρατατικός)

Las terminaciones son:


Verbos en AR Verbos en ER / IR
termin- aba deb- ía escrib- ía
termin- abas deb- ías escrib- ías
termin- aba deb- ía escrib- ía
termin- ábamos deb- íamos escrib- íamos
termin- abais deb- íais escrib- íais
termin- aban deb- ían escrib- ían

Sólo son irregulares:


Ir
iba – ibas - iba - íbamos – ibais - iban
Ser
era – eras – era – éramos – erais - eran

Τον χρησιμοποιώ για να περιγράψω κάτι στο παρελθόν


ej. Mi abuela era una persona dulce y tranquila
Να δηλώσω συνηθισμένη ή επαναλαμβανόμενη πράξη στο παρελθόν.
ej. El año pasado iba al cine cada semana
Για πράξεις ή καταστάσεις που την αρχή ή το τέλος δεν τα ξέρουμε ή δε μας
ενδιαφέρει να τα δηλώσουμε.
ej. Cuando era niño estudiaba en un colegio privado
Όταν θέλω να δώσω μια εξήγηση σε παρελθοντικά γεγονότα
ej. Ayer no vine a la oficina porque estaba enfermo
PRETÉRITO INDEFINIDO (αόριστος)

Las terminaciones son:


Verbos en AR Verbos en ER / IR
termin- é deb- í escrib- í
termin- aste deb- iste escrib- iste
termin- ó deb- ió escrib- ió
termin- amos* deb- imos escrib- imos*
termin- asteis deb- isteis escrib- isteis
termin- aron deb- ieron escrib- ieron
* mismos tipos del presente

Son irregulares: 
Dar Estar Leer Oír Venir Ser/Ir
di estuve leí oí vine fui
diste estuviste leíste oíste viniste fuiste
dio estuvo leyó oyó vino fue
dimos estuvimos leímos oímos vinimos fuimos
disteis estuvisteis leísteis oísteis vinisteis fuisteis
dieron estuvieron leyeron* oyeron vinieron fueron
*como: creer, caer

Hacer : hice – hiciste – hizo – hicimos...


Querer : quise – quisiste – quiso – quisimos....
Tener : tuve – tuviste – tuvo – tuvimos...
Conducir : conduje – condujiste – conduje - condujimos
Dormir : dormí – dormiste – durmió - ... - durmieron
Pedir : pedí – pediste – pidió - ....- pidieron
Llegar : llegué – llegaste – llegó...

Τον χρησιμοποιώ για να εκφράσω πράξεις που μπορεί να ήταν


επαναλαμβανόμενες ή με διάρκεια, οι οποίες όμως θεωρούνται τελειωμένες,
χρονικά μακρινές και χωρίς καμία σχέση με το παρόν.
ej. El profesor me preguntó la lección
Εκφράζει στιγμιαίες πράξεις στο παρελθόν ή με διάρκεια αλλά μέσα σε
συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια.
ej. El profesor habló durante cinco minutos
Χρησιμοποιούμε συγκεκριμένες χρονικές εκφράσεις : ayer, anoche, el sábado…,
el año/ día pasado…, en 1987…, el 15 de septiembre de 2005....
ej. El 15 de septiembre empecé a trabajar
PRETÉRITO PERFECTO (παρακείμενος)

Haber al presente + participio

AR  - ado habl- ado


ER  - ido beb- ido
IR  - ido viv- ido

1ª conjugación -AR 2ª conjugación -ER 3ª conjugación -IR


Hablar Beber Vivir
he hablado he bebido he vivido
has hablado has bebido has vivido
ha hablado ha bebido ha vivido
hemos hablado hemos bebido hemos vivido
habéis hablado habéis bebido habéis vivido
han hablado han bebido han vivido

Algunos participios irregulares:


Hacer  hecho
Poner  puesto
Romper  roto
Volver  vuelto
Ver  visto
Abrir  abierto
Decir  dicho
Escribir  escrito
Morir  muerto

Τον χρησιμοποιώ για να εκφράσω τελειωμένες πράξεις που συνδέονται με το


παρόν. Χρησιμοποιούμε συγκεκριμένες χρονικές εκφράσεις: hoy, este mes, este
año, esta semana, esta noche…
ej. Hoy he ido de compras
Επίσης για να εκφράσω πολύ πρόσφατο παρελθόν
¿Qué has hecho este fin de semana? (hoy es lunes)
Εκφράζει επίσης εμπειρίες του παρελθόντος με εκφράσεις όπως: siempre,
nunca…, ya, todavía (no), una vez, muchas veces...
ej. Nunca he visto el Museo Picasso
FUTURO

infinitivo + terminaciones

1ª conjugación -AR 2ª conjugación -ER 3ª conjugación -IR


Hablar Beber Vivir
hablaré beberé viviré
hablarás beberás vivirás
hablará beberá vivirá
hablaremos beberemos viviremos
hablaréis beberéis viviréis
hablarán beberán vivirán

Son irregulares:
Haber : habré
Saber : sabré
Poder : podré
Poner : pondré
Tener : tendré
Venir : vendré
Salir : saldré
Hacer : haré
Decir : diré
Querer : querré

FUTURO PERFECTO de indicativo

Formación

habré
habrás
habrá + participio pasado
habremos
habréis
habrán
Acción terminada en el futuro y anterior a otra acción también futura.

Para el año 2150 la población china se habrá triplicado.


Para el año que viene ya habré acabado mis estudios.

Suposición de un hecho del pasado o del futuro.

Me imagino que habremos acabado antes de las siete.


A esta hora ya habrán cerrado todas las tiendas. (Pasado)
Habré leído esto en algún sitio. (Pasado)

Indignación con la fórmula habráse visto.

¡Habráse visto qué cara más dura tienes!


¡Habráse visto qué sinvergüenza es!

También podría gustarte