Bifenilo
Bifenilo | |
---|---|
Formula kimikoa | C12H10 |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
MolView | 3D eredua |
Konposizioa | karbono eta Fenilo taldea |
Mota | polycyclic compound (en) , hidrokarburo aromatiko eta biphenyl compound (en) |
Ezaugarriak | |
Dentsitatea | 1,04 g/cm³ (20 °C, solido) |
Momentu dipolarra | 0 D |
Fusio-puntua | 69 °C 71 °C 69 °C |
Irakite-puntua | 254 °C (760 Torr) 256,1 °C (101,325 kPa) |
Fusio-entalpia | 0 D |
Lurrun-presioa | 0,005 mmHg (20 °C) |
Masa molekularra | 154,078 Da |
Arriskuak | |
NFPA 704 | |
Lehergarritasunaren beheko muga | 0,6 vol% |
Lehergarritasunaren goiko muga | 5,8 vol% |
Denboran ponderatutako esposizio muga | 1 mg/m³ (10 h, Ameriketako Estatu Batuak) |
Flash-puntua | 113 °C |
IDLH | 100 mg/m³ |
Eragin dezake | biphenyl exposure (en) |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | ZUOUZKKEUPVFJK-UHFFFAOYSA-N |
CAS zenbakia | 92-52-4 |
ChemSpider | 6828 |
PubChem | 7095 |
Reaxys | 1634058 |
Gmelin | 17097 |
ChEBI | 3808 |
ChEMBL | CHEMBL14092 |
RTECS zenbakia | DU8050000 |
ZVG | 13450 |
DSSTox zenbakia | DU8050000 |
EC zenbakia | 202-163-5 |
ECHA | 100.001.967 |
MeSH | C010574 |
Human Metabolome Database | HMDB0034437 |
UNII | 2L9GJK6MGN |
KEGG | C06588 |
PDB Ligand | BNL |
Bifeniloa konposatu organiko heteroziklikoa da, C12H10 formula duena eta lotura kobalentez lotutako bi bentzeno-eraztunez osatuta. Solido kolorgea edo horixka da, da, usain atseginekoa. Naturan ikatz-mundrunean, petrolioan eta gas naturalean aurkitzen da. Uretan disolbaezina da baina disolbagarria disolbatzaile organiko ohikoenetan[1].
Sintesia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Bifeniloa ikatz-mundurnetik, petroliotik eta gas naturaletik destilazioz lor daiteke[2]. Alabaina industrian bi sintesibide ere baliatzen dira.
Toluenoaren desalkilazioaren albo-produktu gisa lortzen da:
C6H5CH3 + C6H6 → C6H5−C6H5 + CH4
Bentzenoaren oxigeno bidezko deshidrogenazioz ere presta daiteke:
2 C6H6 + ½ O2 → C6H5−C6H5 + H2O
Erabilera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Bifeniloak lizunak eta onddoak haztea eragozten du, eta horregatik kontserbagarri gisa (E230) erabiltzen da beste kontsebagarri batzuekin batera), batez ere garraioan zitrikoak kontserbatzeko. Europar Batasunean ez da elikagai-gehigarri gisa onartzen.
Bifenilo polikloratuak (PCB) ekoizteko lehengal gisa baliatu zen bifeniloa, lehen asko erabiltzen baitziren fluido dielektriko eta bero-transferentziarako agente gisa.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ (Ingelesez) PubChem. «Biphenyl» pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (Noiz kontsultatua: 2024-08-20).
- ↑ (Ingelesez) Adams, N. G.; Richardson, D. M.. (1953-07-15). «Isolation and Identification of Biphenyls from West Edmond Crude Oil» Analytical Chemistry 25 (7): 1073–1074. doi: . ISSN 0003-2700. (Noiz kontsultatua: 2024-08-20).