Otsoaren Amildegiko hondamendia (gaztelaniaz: Desastre del Barranco del Lobo) 1909ko uztailak 27an Melillatik gertuko toki horretan gertatutako ekintza militarra izan zen,[1] non riftarrek espainiar tropak garaitu zituzten. Melillako Gerraren zatitzat hartzen da.
Uztailaren 26an, matxinoen eraso indartsu baten prestakuntzari buruzko albisteak jaso ziren riftarren bidez. Marina jeneralak, orduko Melillako Armadako teniente jeneral eta komandanteak, Bigarren Kaseta izeneko posizioa babesteko tropak irtetea agintzen du. Halaber, Madrilgo Ehiztarien brigadak, Guillermo Pintos Ledesma jeneralak aginduta, Gurugu mendiaren inguruan dauden Otso eta Alfer amildegien arteko eskualdea zaindu behar zituen. Otsoaren Amildegian, espainiarrek gainean zituzten erriftarren hazia banaturiko sua jasaten dute. Gainera, artilleria euskarririk gabe erretiratzen saiatzearen akats larria egiten dute, eta horrek oso galera larriak eragiten ditu. Marina jenerala, egoeraren larritasuna ikusita, aginteaz arduratzen da, eta erretiratzea antolatzen du artilleria-laguntzarekin eta baita Bigarren Kasetatik datozen zutabearena ere. Segada honek 100 hildako baino gehiago eragin zituen, horien artean espedizioaren burua zen Pintos jenerala, eta ia 600 zauritu. María Rosa de Madariaga historialariaren arabera, 153 militar hil ziren (17 buruzagi eta ofizial eta 136 soldadu) eta 599 zauritu (35 buruzagi eta ofizial eta 564 soldadu).[2]
Otsoaren Amildegiko hondamendia, 1921ean Annualgoarekin batera, Espainiako Armadak iparraldeko Afrikan izandako gerra kolonialetan jasandako porrot odoltsuenetakotzat hartzen dute.
↑De Madariaga, María Rosa. (2011). Eloy Martín Corrales ed. Semana Trágica. Entre las barricadas de Barcelona y el Barranco del Lobo. Bartzelona: Edicions Bellaterra, 110 or. ISBN978-84-7290-528-3..
Datuak: Q3027801
Multimedia: Desastre del Barranco del Lobo / Q3027801
