برنتلی بی-۲: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات: افزودن رده‌های همسنگ |
ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۳ پیوند افزوده شد. |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
== طراحی و توسعه == |
== طراحی و توسعه == |
||
پس از شکست پروژه [[برنتلی بی-۱]]، مهندس برنتلی تصمیم گرفت بالگردی بسیار ساده‌تر از نسخه اولیه برای مصارف غیرنظامی بسازد؛ پس از گذشت سالها با بهینه‌سازی کابین بالگرد و افزایش قدرت به ۱۸۰ اسب بخار بهمراه افزودن سامانه انژکتوری در دهه ۹۰ میلادی، محصول جدید با نام بی-۲-بی معرفی شد. طراحی این بالگرد بمدت بیش از ۵۰ سال بدون تغییر باقی ماند و ارتش ایالات متحده آمریکا تعدادی از این بالگرد را برای عملیات شناسایی و نظارت در سال ۱۹۵۸ به خدمت گرفت. همچنین مدل پهپادی این بالگرد در سال ۱۹۸۶ در خدمت ارتش آمریکا بود. مدل ۵ سرنشین آن با عنوان [[برنتلی ۳۰۵]] نیز به مرحله تولید رسید که چندان موفق نبود و متوقف شد. |
پس از شکست پروژه [[برنتلی بی-۱]]، مهندس برنتلی تصمیم گرفت بالگردی بسیار ساده‌تر از نسخه اولیه برای مصارف غیرنظامی بسازد؛ پس از گذشت سالها با بهینه‌سازی کابین بالگرد و افزایش قدرت به ۱۸۰ [[اسب بخار]] بهمراه افزودن سامانه انژکتوری در دهه ۹۰ میلادی، محصول جدید با نام بی-۲-بی معرفی شد. طراحی این بالگرد بمدت بیش از ۵۰ سال بدون تغییر باقی ماند و [[نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا|ارتش ایالات متحده]] آمریکا تعدادی از این بالگرد را برای [[عملیات شناسایی]] و نظارت در سال ۱۹۵۸ به خدمت گرفت. همچنین مدل پهپادی این بالگرد در سال ۱۹۸۶ در خدمت ارتش آمریکا بود. مدل ۵ سرنشین آن با عنوان [[برنتلی ۳۰۵]] نیز به مرحله تولید رسید که چندان موفق نبود و متوقف شد. |
||
== حوادث == |
== حوادث == |
||
نسخهٔ ۲۷ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۳
| Brantly B-2 | |
|---|---|
| |
| Brantly B2 in a hover | |
| کاربری | بالگرد سبک |
| تولیدکننده | برنتلی اینترنشنال |
| طراح | نیوبی او برنتلی |
| نخستین پرواز | ۱۹۵۳ |
| معرفی‌شده در | ۱۹۵۸ |
| وضعیت | توقف تولید (۲۰۲۰) |
| تعداد ساخته‌شده | ۳۳۴ |
| هزینه هر فروند | ۱۹۹۵۰ دلار در ۱۹۶۲,[۱] |
| توسعه‌یافته از | برنتلی بی-۱ |
| توسعه‌یافته به | برنتلی ۳۰۵ |
برنتلی بی-۲ (به انگلیسی: Brantly B-2) یک بالگرد دوسرنشین ساخت شرکت برنتلی اینترنشنال آمریکا است.
طراحی و توسعه
پس از شکست پروژه برنتلی بی-۱، مهندس برنتلی تصمیم گرفت بالگردی بسیار ساده‌تر از نسخه اولیه برای مصارف غیرنظامی بسازد؛ پس از گذشت سالها با بهینه‌سازی کابین بالگرد و افزایش قدرت به ۱۸۰ اسب بخار بهمراه افزودن سامانه انژکتوری در دهه ۹۰ میلادی، محصول جدید با نام بی-۲-بی معرفی شد. طراحی این بالگرد بمدت بیش از ۵۰ سال بدون تغییر باقی ماند و ارتش ایالات متحده آمریکا تعدادی از این بالگرد را برای عملیات شناسایی و نظارت در سال ۱۹۵۸ به خدمت گرفت. همچنین مدل پهپادی این بالگرد در سال ۱۹۸۶ در خدمت ارتش آمریکا بود. مدل ۵ سرنشین آن با عنوان برنتلی ۳۰۵ نیز به مرحله تولید رسید که چندان موفق نبود و متوقف شد.
حوادث
بی-۲ از سال ۱۹۶۴ تا ۲۰۰۹ ۲۱ بار دچار سانحه شد که درمجموع بیش از ۲۵ نفر در این حوادث جان باختند.[۲]
-
مدل B2B -
مدل B2
مشخصات
داده‌ها از Jane's All the World's Aircraft 1976–77[۳]
ویژگی‌های کلی
- خدمه: ۲
- طول: ۲۱ فوت ۹ اینچ (۶٫۶۳ متر)
- ارتفاع: ۶ فوت ۹ اینچ (۲٫۰۶ متر)
- وزن خالی: ۱٬۰۲۰ پوند (۴۶۳ کیلوگرم)
- بیشترین وزن برخاست: ۱٬۶۷۰ پوند (۷۵۷ کیلوگرم)
- ظرفیت سوخت: ۳۱ گالون آمریکایی (۲۶ گالون بریتانیایی؛ ۱۲۰ لیتر)
- پیشرانه هواگرد: ۱ عدد air-cooled flat-four engine Avco Lycoming IVO-360-A1A، ۱۸۰ اسب بخار (۱۳۰ کیلووات)
- قطر روتور اصلی: ۲۳ فوت ۹ اینچ (۷٫۲۴ متر)
- مساحت روتور اصلی: ۴۴۲ فوت مربع (۴۱٫۱ متر مربع)
عملکرد
- حداکثر سرعت: ۱۰۰ مایل بر ساعت (۱۶۱ کیلومتر بر ساعت؛ ۸۷ گره) at sea level
- سرعت کروز: ۹۰ مایل بر ساعت (۱۴۵ کیلومتر بر ساعت؛ ۷۸ گره) (75% power)
- بُرد: ۲۵۰ مایل (۲۱۷ مایل دریایی؛ ۴۰۲ کیلومتر)
- حداكثر ارتفاع: ۱۰٬۸۰۰ فوت (۳٬۳۰۰ متر)
- نرخ صعود: ۱٬۹۰۰ فوت بر دقیقه (۹٫۷ متر بر ثانیه)
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ "Helicopter Brantly". Flying Magazine: 108. May 1962.
- ↑ "R44 Accident Database". Griffin Helicopters. Retrieved 30 January 2010.[پیوند مرده]
- ↑ Taylor 1976, p. 252.