پرش به محتوا

برنتلی بی-۲

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برنتلی بی-۲
Brantly B2 in a hover
کاربری بالگرد سبک
تولیدکننده برنتلی اینترنشنال
طراح نیوبی او برنتلی
نخستین پرواز ۱۹۵۳
معرفی‌شده در ۱۹۵۸
وضعیت توقف تولید (۲۰۲۰)
تعداد ساخته‌شده ۳۳۴
هزینه هر فروند ۱۹۹۵۰ دلار در ۱۹۶۲,[۱]
توسعه‌یافته از برنتلی بی-۱
توسعه‌یافته به برنتلی ۳۰۵

برنتلی بی-۲ (به انگلیسی: Brantly B-2) یک بالگرد دوسرنشین ساخت شرکت برنتلی اینترنشنال آمریکا است.

طراحی و توسعه

[ویرایش]

پس از شکست پروژه برنتلی بی-۱، مهندس برنتلی تصمیم گرفت بالگردی بسیار ساده‌تر از نسخه اولیه برای مصارف غیرنظامی بسازد؛ پس از گذشت سالها با بهینه‌سازی کابین بالگرد و افزایش قدرت به ۱۸۰ اسب بخار بهمراه افزودن سامانه انژکتوری در دهه ۹۰ میلادی، محصول جدید با نام بی-۲-بی معرفی شد. طراحی این بالگرد بمدت بیش از ۵۰ سال بدون تغییر باقی ماند و ارتش ایالات متحده آمریکا تعدادی از این بالگرد را برای عملیات شناسایی و نظارت در سال ۱۹۵۸ به خدمت گرفت. همچنین مدل پهپادی این بالگرد در سال ۱۹۸۶ در خدمت ارتش آمریکا بود. مدل ۵ سرنشین آن با عنوان برنتلی ۳۰۵ نیز به مرحله تولید رسید که چندان موفق نبود و متوقف شد.

حوادث

[ویرایش]

بی-۲ از سال ۱۹۶۴ تا ۲۰۰۹ ۲۱ بار دچار سانحه شد که درمجموع بیش از ۲۵ نفر در این حوادث جان باختند.[۲]

مشخصات

[ویرایش]
یک فروند بی۲-بی در کشتزار ذرت - انگلستان

داده‌ها از Jane's All the World's Aircraft 1976–77[۳]

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۲
  • طول: ۲۱ فوت ۹ اینچ (۶٫۶۳ متر)
  • ارتفاع: ۶ فوت ۹ اینچ (۲٫۰۶ متر)
  • وزن خالی: ۱٬۰۲۰ پوند (۴۶۳ کیلوگرم)
  • بیشترین وزن برخاست: ۱٬۶۷۰ پوند (۷۵۷ کیلوگرم)
  • ظرفیت سوخت: ۳۱ گالون آمریکایی (۲۶ گالون بریتانیایی؛ ۱۲۰ لیتر)
  • پیشرانه هواگرد: ۱ عدد air-cooled flat-four engine Avco Lycoming IVO-360-A1A،‏ ۱۸۰ اسب بخار (۱۳۰ کیلووات)
  • قطر روتور اصلی: ۲۳ فوت ۹ اینچ (۷٫۲۴ متر)
  • مساحت روتور اصلی: ۴۴۲ فوت مربع (۴۱٫۱ متر مربع)

عملکرد

  • حداکثر سرعت: ۱۰۰ مایل بر ساعت (۱۶۱ کیلومتر بر ساعت؛ ۸۷ گره) at sea level
  • سرعت کروز: ۹۰ مایل بر ساعت (۱۴۵ کیلومتر بر ساعت؛ ۷۸ گره) (75% power)
  • بُرد: ۲۵۰ مایل (۲۱۷ مایل دریایی؛ ۴۰۲ کیلومتر)
  • حداكثر ارتفاع: ۱۰٬۸۰۰ فوت (۳٬۳۰۰ متر)
  • نرخ صعود: ۱٬۹۰۰ فوت بر دقیقه (۹٫۷ متر بر ثانیه)

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Helicopter Brantly". Flying Magazine: 108. May 1962.
  2. "R44 Accident Database". Griffin Helicopters. Retrieved 30 January 2010.[پیوند مرده]
  3. Taylor 1976, p. 252.