پرش به محتوا

آخرین قطار گان هیل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.
آخرین قطار گان هیل
پوستر فیلم Gunfight at the O.K. Corral/آخرین قطار گان هیل
کارگردانجان استرجس
تهیه‌کنندههال بی. والیس
نویسندهجیمز پو
اقتباس از داستانی نوشته
Les Crutchfield
بازیگرانکرک داگلاس
آنتونی کوئین
کارولین جونز
ارل هالیمن
برایان جی هاتن
فرانک هاگنی
موسیقیدیمیتری تیومکین
فیلم‌بردارچارلز لنگ
شرکت
تولید
توزیع‌کنندهپارامونت پیکچرز
مدت زمان
۹۴ دقیقه.
کشورایالات متحده آمریکا
زبانزبان انگلیسی
فروش گیشه$۲٫۵ میلیون (est. ایالات متحده/ کانادا rentals)[۱]

آخرین قطار گان هیل (انگلیسی: Last Train from Gun Hill) فیلمی وسترن ۹۴ دقیقه‌ای به کارگردانی جان استرجس و با بازی کرک داگلاس، آنتونی کوئین، کارولین جونز و ارل هالیمن محصول سال ۱۹۵۹ کشور ایالات متحده است.

خلاصه داستان

دو جوان «کاترین» (زیوا رادان) زن سرخ‌پوست کلانتر شهر پولی، «مت مورگان» (کرک داگلاس)، را مورد هتک حرمت قرار می‌دهند و او را می‌کشند. خیلی زود «مورگان» می‌فهمد که یکی از آنان پسر دوست قدیمی‌اش، «کریگ بلدن» (آنتونی کوئین)، همه‌کاره و مرد بانفوذ شهر گان هیل است. «مورگان» از روی زین اسب به‌جا مانده در صحنه جنایت، رد دو جوان را می‌گیرد. «مورگان» پسر «بلدن» را دستگیر می‌کند تا برای محاکمه با خود به پولی ببرد. با فرارسیدن ساعت حرکت آخرین قطار شهر و در رویاروئی نهائی، پسر «بلدن» با گلوله دوستش کشته می‌شود و «مورگان» نیز، «بلدن» را می‌کشد.

وسترنی کلاسیک که تمام قواعد بازی را رعایت می‌کند: کلانتر خوب و وظیفه‌شناسی که در جامعه‌ای که در آن "کسانی که سرخ‌پوستان را بکشند، جایزه وظیفه‌شناسی که در جامعه‌ای که در آن "به کسانی که سرخ‌پوستان را بکشند، جایزه می‌دهند"، با زنی سرخ‌پوست ازدواج کرده؛ مردی که مالک همه چیز مردم یک شهر است؛ تمرکز زمانی و مکانی؛ ضرب‌الاجل رسیدن به قطار به‌عنوان تنها راه فرار زنی که در کافه‌ها بزرگ شده اما تنها کسی که به قهرمان داستان کمک می‌کند؛ و بالاخره، صحنه دوئل پایانی. اما فیلم به کمک انتقال بار «گناه» به پسر «بلدن» ـ که شخصیتی فرعی است ـ و به‌لطف بازی خوب کوئین، قطب «شر» متفاوتی می‌آفریند و با تکیه مداوم قهرمانش برای محاکمه قانونی مجرم و پرهیز از انتقام‌جوئی شخصی، از یک پایان خوش قراردادی هم فاصله می‌گیرد.

برخی گفتگوهای فیلم مثال‌زدنی‌اند: «هر وقت دلت بخواهد، می‌تونی بری و خودت رو به کشتن بدی، ولی چهل سال دیگه گل‌های دور قبر من هم به قشنگی گل‌های دور قبر توئه، و هیچ‌کس یادش نمی‌آد که من بزدل بودم و تو مثل یه احمق مردی».

بازیگران

جستارهای وابسته

منابع

  1. "1959: Probable Domestic Take", Variety, 6 January 1960 p 34
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Last Train from Gun Hill». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ نوامبر ۲۰۱۴.
  • «Last Train from Gun Hill (1959) - IMDb».
  • «Last Train from Gun Hill (1959) — The Movie Database». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ نوامبر ۲۰۱۴.
  • «آخرین قطار گان‌هیل».

پیوند به بیرون