ابومحمد ناصری

ابومحمد حسن ناصری پسر ابوجعفر محمد بن احمد از علویان گیلان بود که توسط آل بویه حمایت می‌شد تا بر هوسم حکومت کند.

زندگی‌نامه

ابومحمد در زمان حکومت وشمگیر زیاری، جهت تصرف هوسم با لنگر، پسر وشمگیر، جنگید و او را در جنگ کشت. او احتمالاً در این نبرد از حمایت رکن‌الدوله حسن بویی، که به در اختیار گرفتن آن منطقه علاقه داشت و با زیاریان هم مخالف بود، برخوردار بود. ابومحمد پس از آن با مخالفت سومین پسر ابوالفضل الثائر، ابومحمد حسن امیرکا مواجه شد و امیرکا توانست او را از هوسم اخراج کند. ابومحمد پس از آن به رکن‌الدوله در ری پناه برد. درگیری میان مناذر، پادشاه جستانیان در دیلمان و الموت موجب شد علوی دیگری به نام ابوعبدالله مهدی به معرکهٔ هوسم باز شود و ابومحمد ناصری که از خویشاوندان او بود، به حمایت از جبههٔ مخالف امیرکا پرداخت و پولی که از رکن‌الدوله بویی گرفته بود را در این راه خرج کرد. امیرکا در جنگ شکست خورده و ابومحمد امامت ابوعبدالله المهدی را پذیرفت.

پس از آن که در سال ۳۶۰ هجری ابوعبدالله مهدی درگذشت، امیرکا به هوسم بازگشت و جانشین او شد. ابومحمد ناصری این مسئله را نپذیرفته و با حمایت رکن الدوله، با امیرکا به مناقشه پرداخت. او امیرکا را اسیر کرد و کشت و با به رسمیت شناختن حاکمیت رکن الدوله بر هوسم، حکومت خود را مجدداً آغاز کرد. بیستون زیاری در این اثنا به حکومت رسیده و یکی از اقوام امیرکا به نام حسین الثائر را تجهیز نموده و فرستاد تا شهر را فتح کند. پس از شکست حسین توسط ابومحمد و کشته شدن او، پسر حسین به نام ابوالحسن علی ثائری انتقام او را گرفت و در ۳۶۴ هجری ناصریان را از هوسم بیرون کرد و با به رسمیت شناختن حکومت زیاریان، در آنجا حکومت کرد. او تا سال ۳۶۹ هجری در هوسم قدرت داشت؛ در حالی که ابومحمد بیهوده به دنبال حمایت حاکمان مختلف بود.

منابع

• ویلفرد مادلونگ. alids of tabarestan, daylaman and gilan. ایرانیکا.