پرش به محتوا

ادویژ فنش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ادویژ فِـنِـش
نام هنگام تولدادویژ اِسفِـنِـک
زادهٔ۲۴ دسامبر ۱۹۴۸ ‏(۷۵ سال)
بون، کُنستانتین، الجزایر فرانسه (امروزه: عنابه، استان عنابه، الجزایر)
ملیتفرانسوی-ایتالیایی
سال‌های فعالیت۱۹۶۸–اکنون
همسرلوچانو مارتینو (ا. ۱۹۷۱–۱۹۷۹)
فرزندان۱
فنش در صحنه‌ای از پوکر در رختخواب (۱۹۷۴)

ادویژ فِـنِـش (فرانسوی: Edwige Fenech‎؛ ‏ فرانسوی: [ɛdviʒ fənɛʃ]؛ ‏ ایتالیایی: [edˈviʒ feˈnɛk, - ˈfɛːnek]؛[۱] ‏ زادهٔ ۲۴ دسامبر ۱۹۴۸) بازیگر و تهیه‌کننده اهل فرانسه-ایتالیا است.[۲]

وی بازیگر فیلم‌هایی همچون سکس با لبخند، بهیار و با ببرها بازی نکنید بوده‌است.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

فِـنِـش در بون، کُنستانتین، الجزایر فرانسه (امروزه: عنابه، استان عنابه، الجزایر) از پدری مالتی و مادری سیسیلی متولد شد.

حرفه سینما

[ویرایش]

فِـنِـش در سال ۱۹۶۷ از نیس (فرانسه) به رم برای ایفای نقش در اولین فیلم ایتالیایی خود با نام ساموآ، ملکه جنگل ساخته گوئیدو مالاتستا نقل مکان کرد.[۳][۴] در سال ۱۹۶۸ او با فرانتس آنتل کارگردان اتریشی قرارداد بست و از اواخر دهه ۱۹۶۰ تا اوایل دهه ۱۹۷۰، او در فیلم‌های مختلف آنتل (از جمله مجموعه فیلم‌های تحسین‌شده خانم صاحبخانه) و همچنین فیلم‌های فرانتس ماریشکا بازی کرد. فِـنِـش در بسیاری از ژانرهای سینما بازی کرد[۵] اما بزرگترین موفقیت تجاری او با فیلم‌های کمدی جنسی ایتالیایی به ویژه فیلم‌های اولیه مانند اوبالدا، سر تا پا عریان و داغ و جووانونا شاسی‌بلند و آثاری با تمِ خانم معلم، زن سرباز و زن پلیس حاصل شد. مجموعه‌ها و فیلم‌های دیگری که ویژگی فِـنِـش را در آثار کلیشه‌ای به نمایش می‌گذارد و موقعیت او را به عنوان محبوب‌ترین بازیگر این نوع ژانر بیشتر تقویت کرد. او بارها با کارلو جوفره و بعدها با رنتسو مونتانیانی در فیلم‌های سکسی کمدی همبازی شد. فِـنِـش به‌طور مرتب در فیلم‌های جالو بازی می‌کرد.[۶]

سال‌های آتی

[ویرایش]

در دهه ۱۹۸۰، او شخصیتی تلویزیونی شد و معمولاً با باربارا بوشه در یک تاک شو در تلویزیون ایتالیا ظاهر می‌شد. او پس از سال‌ها کار در تولید فیلم، در کنار آل پاچینو، تهیه‌کننده فیلم تاجر ونیزی بود و بعداً پیشنهاد الی راث برای بازی در فیلم دیگری به نام مسافرخانه: قسمت ۲ را پذیرفت. کوئنتین تارانتینو به احترام او بازیگر فیلم حرامزاده‌های لعنتی را «ستوان اِد فنش» نام‌گذاری کرد و فِـنِـش را به اکران فیلم خود در ایتالیا دعوت کرد.[۷]

زندگی شخصی

[ویرایش]

فِـنِـش از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۹ با تهیه‌کننده فیلم ایتالیایی لوچانو مارتینو ازدواج کرد. در اواسط دهه ۱۹۹۰، وی با صنعتگر مشهور ایتالیایی لوکا دی مونتدزمولو نامزد بود. پسرش ادوین (متولد ۱۹۷۱) در شرکت تولیدی او کار کرد و مدیرعامل سابق فراری آسیا-اقیانوسیه، فراری بزرگ چین و فراری آمریکای شمالی بوده‌است.[۸][۹]

گزیدهٔ نقش‌آفرینی‌ها

[ویرایش]

سینما

[ویرایش]
فنش در سال ۱۹۷۱

تلویزیون

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Edvige" and "Fenech". DiPI Online. Retrieved 15 March 2019.
  2. "Edwige Fenech". Rotten Tomatoes. Retrieved 18 July 2013.
  3. INTERVISTA A EDWIGE FENECH بایگانی‌شده در ۲۰۱۴-۱۰-۲۶ توسط Wayback Machine, nocturno.it; accessed 3 June 2017.
  4. [۱] بایگانی‌شده در ۱۲ ژانویه ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine, by Luigi Cozzi
  5. "Edwige Fenech". cultsirens.com. Retrieved 18 July 2013.
  6. "Edwige Fenech, the giallo queen". rarecultcinema.com. Archived from the original on 25 March 2012. Retrieved 23 October 2011.
  7. "Tarantino a Roma (meno male che c'è Edwige)". Donna Moderna. 2009-09-22. Retrieved 2019-07-11.
  8. "Il figlio della Fenech numero 1 di Ferrari negli Usa". liberoquotidiano.it (به ایتالیایی). Libero Quotidiano. Archived from the original on 6 October 2018. Retrieved 5 October 2018.
  9. "Ferrari names Edwin Fenech head of N.A. unit". autonews.com. Automotive News. Retrieved 5 October 2018.
  • Stefano Loparco, Il corpo dei Settanta. Il corpo, l'immagine e la maschera di Edwige Fenech, Il Foglio Letterario, 2009. ISBN 978-8876062582.

پیوند به بیرون

[ویرایش]