بحث کاربر:RezaTofani/صفحه تمرین
افزودن مبحثسید مهدی روحانی
[ویرایش]سید مهدی حسینی روحانی | |
|---|---|
| پرونده:سید مهدی حسینی روحانی.jpg | |
| نماینده مجلس خبرگان رهبریدورههای ۱، ۲ و ۳ | |
| دوره مسئولیت ۳ اسفند ۱۳۷۷ – ۳ آذر ۱۳۷۹ | |
| حوزه انتخاباتی | استان قم |
| دوره مسئولیت ۲ اسفند ۱۳۶۹ – ۳ اسفند ۱۳۷۷ | |
| پیش از | محمد مؤمن |
| حوزه انتخاباتی | استان قم |
| دوره مسئولیت ۲۳ تیر ۱۳۶۲ – ۱ اسفند ۱۳۶۹ | |
| حوزه انتخاباتی | استان قم |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۲۴ تیر ۱۳۰۴ قم، ایران |
| درگذشته | ۳ آذر ۱۳۷۹ (۷۵ سال) قم، ایران |
| آرامگاه | حرم معصومه، قم |
| ملیت | ایرانی |
| حزب سیاسی | جامعهٔ روحانیت مبارز، جامعه مدرسین قم |
| پیشه | فقیه • سیاستمدار |
| تخصص | مجتهد |
زندگی
[ویرایش]سید مهدی حسینی روحانی ۲۳ ذی الحجه ۱۳۴۳ هجری قمری (۱۳۰۳ هجری خورشیدی)، در بیت سید ابوالحسن روحانی به دنیا آمد. پدر و مادر سید مهدی از خانوادههای اصیل سادات قم بودند. نیای پدری او مرحوم سید صادق قمی (۱۲۵۵-۱۳۳۸ ق) مرجع تقلید مردم در نیمهی نخست قرن چهاردهم هجری بوده است. نیای مادری او نیز سید فخرالدین حسینی قمی (۱۲۸۱-۱۳۶۳ ق) شیخ العلمای قم و از شاگردان میرزا حبیب الله رشتی بود.
سید مهدی روحانی در دوره رضاشاه که به فراگیری دانش دینی روی آورد. عمدهی ادبیات و سطوح را نزد سید مرتضی علوی فریدنی (حاشیه و شرح شمسیه)، میرزا محمدعلی ادیب تهرانی (مطوّل)، شیخ جعفر صبوری قمی و بیشتر شیخ عبدالرزاق قاینی (از سیوطی تا شرح لمعه) آموخت و این درس ها را با مرحوم شیخ محمد حسینی قاینی مباحثه میکرد.
وی در ۱۹ سالگی (۱۳۶۲ ق) به نجف مهاجرت کرد و بخش اعظم سطوح عالی را از میرزا حسن یزدی (رسائل)، سید یحیی مدرسی یزدی، (مکاسب) و میرزا باقر زنجانی (کفایه) فراگرفت. در بازگشت به قم (۱۳۷۰ ق) قسمت های برجای ماندهی رسائل (برائت و اشتغال) را از روحالله خمینی و مکاسب را از قاینی و بخشی از جلد اول کفایه را محمدعلی حایری کرمانی آموخت. سپس با مراجعه به سید محمد حجت کوهکمری، حسین بروجردی، سید محمد محقق داماد، سید احمد خوانساری و سید محمدحسین طباطبایی در فقه، اصول، فلسفه، کلام و تفسیر بهرههای فراوان برد و مبانی علمیاش را تقویت کرد.
فعالیت های سیاسی
[ویرایش]او در پی ریزی بنیاد جامعهی مدرسین حوزهی علمیهی قم مؤثر بود و در سال ۱۳۴۰ شمسی در جریان انجمن های ایالتی و ولایتی و پس از آن در طول تاریخ مبارزات مردم ایران، نقشی ویژه ایفا کرد و در گسترش پیام مرجعیت و روحانیت در گوشه و کنار کشور، شرکت مستقیم داشت.
سید مهدی روحانی و گروهی از دوستانش، نخستین کسانی بودند که در حوزهی علمیهی قم کار گروهی را بنیاد نهادند و در گرماگرم هجوم فلسفه مادی در سالهای پس از ۱۳۲۵ ش، جلسات نقد و بررسی اصول مارکسیسم و فلسفه دیالکتیک را تشکیل داده و بازدهی اندیشهها و بحثهای خویش را در اختیار مؤلفان و نویسندگان قرار می دادند. کتاب «فیلسوف نماها» نوشتهی مکارم شیرازی ثمره و نمونهی روشنی از آن جلسات است.
پس از انقلاب، فعالیتهای فرهنگی سید مهدی روحانی ادامه یافت در سال ۱۳۷۱ هجری خورشیدی سید علی خامنهای، رهبر انقلاب اسلامی، طی حکمی، گروهی از صاحب نظران و فضلای حوزههای علمیه را برای بررسی موضوعات جدید فقهی و پاسخگویی به مسائل روز، منصوب کردند. سید مهدی جزو اولین کسانی بود که به عضویت این هیأت درآمد.
او همچنین از مؤسسان «جامعهی اسلامی ناصحین» و عضو هیئت امنای «مؤسسهی خیریهی الزهرا» بود که در پیشبرد اهداف این نهادها، به همراه دوست خود مرحوم احمدی میانجی سعی و کوشش فراوان مینمود. سید مهدی روحانی سه دوره به نمایندگی از مردم استانهای مرکزی و قم در مجلس خبرگان رهبری حضور یافت.
آثار و تألیفات
[ویرایش]الف) چاپ شده:
از آن روحانی، آثاری چند در تفسیر، حدیث و کلام برجای مانده است که عبارتند از:
۱. فرقة السلفیة و تطوراتها فی التاریخ (در کنفرانس علوم انسانی ژاپن، به عربی و انگلیسی و سپس در مجلهی نور علم به چاپ رسید)؛ ۲. بحوث مع اهل السنة والسلفیة؛ ۳. الوتر ثلاث رکعات؛ ۴. احادیث اهل بیت علیهم السلام عن طرق اهل السنة (با همکاری مرحوم علی احمدی میانجی)؛ که یک جلد آن چاپ شده است. ب) چاپ نشده:
۵. حاشیه بر تفسیر جوامع الجامع؛ ۶. تفسیر سوره حمد؛ ۷. تفسیر سوره فجر؛ ۸. تاریخ فرق و مذاهب اسلامی (۲ جلد)؛ ۹. تقریرات درس فقه محقق داماد؛ ۱۰. یادداشتهای فقهی. ج) مقالات:
۱. اشاعره (بخش اول)، مکتب اسلام، خرداد ۱۳۳۸. ۲. اشاعره (بخش دوم)، مکتب اسلام، تیر ۱۳۳۸. ۳. فواتح سور، مکتب اسلام، مرداد ۱۳۳۸. ۴. اشاعره (بخش سوم)، مکتب اسلام، شهریور ۱۳۳۸. ۵. پیشنهادی برای تعیین خط دقیق قبله، مجلهی نور علم، بهمن ۱۳۶۳. ۶. مصاحبه پیرامون مسائل حوزه و...، مجلهی نور علم، بهمن ۱۳۶۷. ۷. النظرات الفقهیة والاصولیة للشیخ البهائی، مجلة الثقافة الاسلامیة، ش ۵. ۸. مبدأ تاریخ، هجری یا میلادی؟ (نقدی بر مقالهی تقی زاده)، مجموعه سیمای اسلام. ۹. مقدمه بر کتاب سر السعادة (نوشته مرحوم آقا احمد روحانی). ۱۰. رسالهای در تجوید (فارسی).
اساتید
[ویرایش]- سید حسین بروجردی
- سید محقق داماد
- سید علی بهبهانی
- سید روح الله خمینی
- سید محمدحسین طباطبایی
- سید ابوالقاسم خویی
- سید احمد خوانساری
شاگردان
[ویرایش]- صدرالدین حائری شیرازی
- سید جعفر مرتضی عاملی
- سید مرتضی مرتضی عاملی
- رسول جعفریان
- علی صفائی حائری
- شیخ حسین قطیفی
- سید علی میرشریفی
- شیخ محمد علی برو
- محمد فاضل لنکرانی
- سید هادی حسینی روحانی
وفات
[ویرایش]سرانجام سید مهدی روحانی، پس از چند ماه بیماری روز پنج شنبه، سوم آذرماه سال ۱۳۷۹ شمسی (۲۶ شعبان ۱۴۲۱ ق) در ۷۷ سالگی چشم از جهان فروبست. پیکر وی، پس از اقامهی نماز توسط بهجت، در ضلع شمالی مسجد بالاسر حرم مطهر حضرت معصومه در کنار مرقد احمدی میانجی به خاک سپرده شد.
151.232.198.125 ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۴۴ (UTC)
شاه زکریا
[ویرایش]امامزاده یحیی معروف به ابوزکریا فرزند سید ابو عمران موسی از نوادگان امام موسی کاظم بوده که در روستای شاه ابوزکریا در بخش فورگ شهرستان داراب استان فارس مدفون شده است. در برخی از منابع انساب از او به عنوان یک دانشمند یاد میشود.
یحیی (ابوزکریا) | |
|---|---|
| پرونده:امامزاده شاه ابوزکریا.jpg | |
| زادهٔ | ۴۸۲ هجری قمری |
| مدفن | شاه ابوزکریا |
| والدین |
|
ساختار
[ویرایش]بنای قدیمی بقعه از خشت و گل و دارای گنبد شلجمی بلند بود که در سالیان اخیر به جهت وقوع زلزله تخریب گردید و به جای آن بنایی جدید در حال ساخت می باشد که مساحت آن حدود ۷۵۰ متر مربع می باشد. گنبد بنا به صورت غنچه ای به ارتفاع ۱۲ متر است که سه متر آن را ساقه تشکیل می دهد. در داخل، وسط ستونها ضریح آهنی قرار دارد. در دو طرف مدخل اصلی بقعه، دو مناره در حال اجرا است.
تبارنامه
[ویرایش]سید ابوزکریا یحیی بن ابی عمران موسی بن حسن الامیر بن ابی الحسن موسی الاعرج بن جعفر الجمال بن ابی جعفر محمد بن ابراهیم الاکبر بن محمد الیمانی بن عبیدالله بن امام موسی کاظم
امامزاده یحیی ابوزکریا فرزندی به نام سید علی داشت که از او سید محمد و در نتیجه، ابوعبدالله محمد النقیب بن احمد العلوی بن ابراهیم بن برهان الدین بن محمد به وجود آمد.
اهالی منطقه بر این اعتقاد هستند این امامزاده فرزند موسی بن جعفر هست بدون شک این مطلب خلاف واقع هست و در میان فرزندان موسی بن جعفر، شخصی به اسم ابوزکریا وجود ندارد. و بقیه امامزادگان مدفون در ایران یا با چند واسطه به پیشوایان شیعیان میرسند و یا تبارنامه آنها در کتاب های انساب ذکر نشده است. در ایران فقط چهار امامزاده بلا فصل وجود دارد احمد بن موسی در شیراز فرزند موسی کاظم پیشوای هفتم شیعیان فاطمه معصومه در قم فرزند موسی کاظم پیشوای هفتم شیعیان موسی مبرقع در قم فرزند محمد تقی پیشوای نهم شیعیان امامزاده سلطان علی در مشهد اردهال فرزند محمد باقر پیشوای پنجم شیعیان
امامزاده جمال
[ویرایش]امامزاده جمال جد امامزاده ابوزکریا بوده و بقعه آن در کنار یک مسجد قرار دارد. این امامزاده با پنج واسطه به امام موسی کاظم متنهی میشود. در کتیبه بالای در ورودی امامزاده جمال، نسب وی چنین آمده است : ابوالحسن موسی الجمال بن أبن القاسم جعفر الجمال بن أبن جعفرمحمد بن ابراهیم الیمانی و الیمانی بن عبیدالله الهام موسی بن جعفر.
محل دفن
[ویرایش]بقعه این امامزاده در ۹۵ کیلومتری جنوب غربی شهر داراب و در ابتدای روستای شاه ابوزکریا واقع شده است. به مرور زمان در اطراف امامزاده مردم ساکن شده اند و تبدیل روستا شد، بدین جهت روستا به نام امامزاده نام گذاری شد.
امامزاده محمود رضاتوفیق
[ویرایش]امامزاده سیدمحمود رضاتوفیق فرزند ابو احمد عمران و از نوادگان محمد تقی بوده است که در قرن پنجم هجری قمری زندگی میکرد.
سیدمحمود رضاتوفیق | |
|---|---|
| مدفن | کهگیلویه |
| عنوان | توفیق |
| والدین |
|
ساختار
[ویرایش]این امامزاده دارای دو گلدسته به قطر 6 و ارتفاع 25 متر است و گنبد بین گلدسته ها قرار گرفته است. نمای بیرون گنبد و گلدسته ها از کاشی های معرق پوشیده شده است.
در ضلع شمالغربی که به کوه متصل شده است، 22 اتاق در طبقه دوم جهت اسکان زائرین احداث شده است. درب ورودی در سمت غربی ساختمان باز میشود. در وسط شبستان، مرقد امامزاده محمود در ضریحی که از جنس برنز با روکش آب طلا به شکل مشبک چهارخانهای قفل توپی بوده، قرار گرفته است.
تبارنامه
[ویرایش]امامزاده سیدمحمود بن ابو احمد عمران ملقب به قطب الدین بن ابو محمد فخرالدین مکنی به ابو جعفر بن ابو عبدالله احمد بن ابوالحسن موسی بن ابو عبدالله احمد نقیب بن ابو علی محمد اعرج بن ابوالمکارم احمد بن ابو احمد موسی مبرقع بن محمد جواد التقی
فرزندان
[ویرایش]- سید میرعباس
- سید علاء الدین
- سید میر اسماعیل
- سید میراحمد
- سید میر خدر (خضر)
محل دفن
[ویرایش]بقعه امامزاده سید ممحود در دامنه کوه بی سیدون چهار روستا از دهستان طیبی سر حدی غربی، بخش چاروسا شهرستان کهگیلویه، با فاصله ۷ کیلومتر با شهر قلعهرئیسی و ۷۵ کیلومتری دهدشت مرکز کهگیلویه واقع شده است.
