تیخون خرینیکوف
| تیخون خرینیکوف | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| زاده | ۲۸ مهٔ ۱۹۱۳ یلتس، استان لیپتسک، امپراتوری روسیه |
| درگذشته | ۱۴ اوت ۲۰۰۷ (۹۴ سال) مسکو، روسیه |
| ژانر | موسیقی کلاسیک، موسیقی مجلسی، اپرا، اپرت، باله، موسیقی صحنه، موسیقی فیلم[۱] |
| پیشه(ها) | موسیقی‌دان، آهنگساز، طراح رقص، نوازنده پیانو، مدرس موسیقی |
| ساز(ها) | پیانو |
تیخون نیکلایویچ خرینیکوف (روسی: Тихон Николаевич Хренников؛ ۱۰ ژوئن [سبک قدیمی: ۲۸ مه] ۱۹۱۳ – ۱۴ اوت ۲۰۰۷) موسیقی‌دان، آهنگساز، طراح رقص، نوازنده پیانو، مدرس موسیقی و سیاستمدار اهل امپراتوری روسیه بود. وی در دههٔ ۱۹۳۰ میلادی، آهنگساز رسمی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی محسوب می‌شد و نفوذ و قدرت خود را تا پایان فروپاشی شوروی حفظ کرد. آندری ژدانف رهبر دکترین ژدانف وی را به‌عنوان دبیر اتحادیه آهنگسازان شوروی انتخاب نمود. او در سال ۱۹۴۷ به حزب کمونیست پیوست و قائم‌مقام شورای عالی آن شد.[۲] تیخون خرینیکوف پس از دههٔ ۱۹۵۰، یکی از اعضای ثابت کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی و از سال ۱۹۶۲، یک از نمایندگان شورای عالی اتحاد شوروی بود. او به‌مدت ۲۵ سال رهبر موسیقی «سالن مرکزی نمایش و تئاتر ارتش سرخ» بود. وی در سال‌های پایانی عمر، از منتقدان سرسخت پرسترویکا و رهبران آن بود که سبب فروپاشی شوروی شدند و در مصاحبه‌ای گفت: «این خیانت رهبران ما بود. من گورباچف و حامیانش را که سبب مشقت و صدمه‌دیدنِ هنر شوروی شدند، خائن به حزب و مردم می‌دانم…»[۳]
وی دانش‌آموختهٔ رشتهٔ آهنگسازی در دانشکده دولتی موسیقی گنیسین (۱۹۳۲–۱۹۲۹) و از شاگردان میخائیل گنیسین و ییفریم گیلمان بود. وی سپس در سل‌های ۱۹۳۲ تا ۱۹۳۶ برای ادامه تحصیل به کنسرواتوار دولتی چایکوفسکی مسکو رفت و در آنجا آهنگسازی را نزد ویساریون شیبالین و نوازندگی پیانو را نزد هاینریش نویهاوس فرا گرفت. نخستین سنفونی او را لئوپولد استوکوفسکی رهبری کرد.[۴] وی همچنین در سال ۱۹۳۶ برای اپرایی که بر پایهٔ هیاهوی بسیار برای هیچ ساخته و توسط یوگنی واختانگوف در مسکو کارگردانی شد، آهنگسازی نمود.[۴]
از فیلم‌هایی که وی در آن‌ها نقش داشته‌است، می‌توان به رفیق آرسنی اشاره نمود.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون نشان پرچم سرخ کار، هنرمند مردمی جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه، نشان لنین، جایزه لنین، جایزه دولتی اتحاد شوروی، قهرمان کار سوسیالیست، جایزه هنرمند مردمی اتحاد جماهیر شوروی، و مدال دفاع از مسکو شده‌است.
منابع
[ویرایش]- ↑ تیخون خرینیکوف در IMDb
- ↑ Barnett, Rob (Ed.). "Khrennikov: Three Symphonies". MusicWeb International. 6 April 2006. Retrieved 26 February 2009
- ↑ Tikhon Khrennikov: "Ya chist pered muzikoy i narodom ..." ("I am innocent towards music and the people ..."). Zavtra, № 41 (254), 13 October 1998. "Archived copy" (به روسی). Archived from the original on 5 December 2009. Retrieved 2009-10-02.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link) - ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ The Economist obituary 1 September 2007 p. 73
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Tikhon Khrennikov». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ اکتبر ۲۰۲۱.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک آهنگساز است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
- آموزگاران موسیقی اهل اتحاد شوروی
- آموزگاران موسیقی اهل روسیه
- آهنگسازان اپرا اهل روسیه
- آهنگسازان فیلم اهل روسیه
- آهنگسازان فیلم اهل شوروی
- آهنگسازان کلاسیک مرد اهل روسیه
- آهنگسازان مرد اهل روسیه
- آهنگسازان موسیقی کلاسیک سده ۲۰ (میلادی)
- اعضای حزب کمونیست اتحاد شوروی
- برندگان جایزه استالین
- برندگان جایزه لنین
- دانشآموختگان کنسرواتوار مسکو
- درگذشتگان ۲۰۰۷ (میلادی)
- دریافتکنندگان جایزه دولتی اتحاد شوروی
- دریافتکنندگان نشان افتخار شایستگی در فرهنگ لهستان
- دریافتکنندگان نشان پرچم سرخ کار
- دریافتکنندگان نشان لنین
- زادگان ۱۹۱۳ (میلادی)
- شاگردان نیکولای میاسکوفسکی
- قهرمانان کار سوسیالیست
- منتقدان موسیقی اهل روسیه
- موسیقیدانان مرد سده ۲۰ (میلادی) اهل روسیه
- نوازندگان پیانو اهل اتحاد شوروی
- نوازندگان پیانو اهل روسیه
- نوازندگان پیانو سده ۲۰ (میلادی)
- هنرمندان افتخاری جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه
- هنرمندان مردمی اتحاد شوروی
- هنرمندان مردمی جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه