پرش به محتوا

دبیرستان عمر خیام

مختصات: ۳۲°۳۸′۴۳″شمالی ۵۱°۳۸′۴۱″شرقی / ۳۲٫۶۴۵۲۴۱۵°شمالی ۵۱٫۶۴۴۶۵۶۵°شرقی / 32.6452415; 51.6446565
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از دبیرستان خیام)
دبیرستان عمر خیام
Map
نامدبیرستان عمر خیام
کشورایران
استانخراسان
شهرستاننیشابور
بخشمرکزی
اطلاعات اثر
نوع بنادبیرستان دولتی، ثبت شده در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری
کاربری کنونیمدرسه
دیرینگیپهلوی اول
دورهٔ ساخت اثرState flag of Iran 1964-1980.svg ۱۳۱۵_١٣١٩ پهلوی اول
بانی اثرشاهنشاهی پهلوی
معمار اثرمحمد قاسم اخویان
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبتشمارهٔ ثبت ۵۹۰۲
تاریخ ثبت ملی۸ مرداد ۱۳۸۱

دبیرستان عمر خیّام با نام رسمی دبیرستان حکیم عمر خیّام نیشابوری، (ساختهٔ :۱۹۴۰م) کهن‌ترین دبیرستان و آموزشگاه نوین در نیشابور و استان خراسان است که درگاهش به روی میدان خیام است. این دبیرستان در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۸۱ در آثار ملی ایران با شمارهٔ ۵۹۰۲ ثبت شد.[۱] شعارش «توانا بود هر که دانا بود» و مساحتش حدود ۹۰۰۰ متر است. هر ساله هم‌زمان با روز ملی عمر خیام، زنگی به یادبود او در این مدرسه نواخته می‌شود و مراسمی نیز برپا می‌گردد.[۲] رئیس این دبیرستان در مراسمی در سال ۱۳۸۹، خبر از تخریب بخشی از این مدرسه از جمله کتابخانه، آزمایشگاه و بخشی دیگر را داد.[۳] در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۵، موزهٔ تاریخ آموزش نیشابور در این دبیرستان گشایش یافت.[۴]

این بنا در جنوب میدان‌ خیام و در نزدیکی کاروانسرای‌ شاه‌ عباسی‌ نیشابور قرار دارد.

سردر ورودی دبیرستان عمر خیام نیشابوری از آثار محمدقاسم اخویان است.[۵]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

نگاره‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
  2. http://www.rovzane.com/blog/show/نواخته-شد-ن-زنگ-خیام-در-دبیرستان-ماندگار-خیام-نیشابور.html[پیوند مرده]
  3. ایسنا. «ایسنا:تخریب بخشی از بنای تاریخی دبیرستان «خیام» در نیشابور». خبرگزاری ایسنا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۴.
  4. http://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/02/10/1060500/موزه-اسناد-آموزش-و-پرورش-نیشابور-روز-ملی-خیام-افتتاح-می-شود
  5. خبرگزاری دانشجویان ایران: استاد آجرتراشی کشور، کنار پرویز مشکاتیان آرام گرفت، نوشته‌شده در ۲۳ دی ۱۳۹۸؛ بازدید در ۱۴ فروردین ۱۳۹۹.
  • فریدون گرایلی، نیشابور شهر قلمدان‌های مرصع، چاپ سوم، بخش بناهای تاریخی شهر