پرش به محتوا

دستکش پزشکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دستکش استریل جراحی

دستکش‌های پزشکی (به انگلیسی: medical gloves)، دستکش‌های یک‌بارمصرف هستند که حین معاینه و عمل‌های پزشکی برای جلوگیری از انتقال آلودگی بین بیماران و ارائه‌دهندگان خدمات پزشکی استفاده می‌شوند. این دستکش‌ها از پلیمرهای مختلفی نظیر لاتکس، لاستیک نیتریل، پلی‌وینیل کلراید و نئوپرن ساخته می‌شوند.[۱]

دستکش جراحی لاتکس دار یک بار مصرف برای اولین بار در سال ۱۹۶۴ توسط آنسیل تولید و مورد استفاده قرار گرفت. وی از همین روش برای ساخت کاندوم استفاده کرد. این دستکش‌های جراحی لاتکس دار از لاستیک طبیعی ساخته شدند که حس لمس کردن را به بهترین نحو فراهم ساخته و از حساسیت بالایی برخوردار می‌باشد. لاتکس به ایجاد کشسانی بیشتر شناخته می‌شود. این بدین معناست که با ایجاد چنین کشسانی می‌تواند باعث آسان پوشیده شدن دستکش توسط فرد شود[۲]

مراحل پوشیدن دستکش جراحی استریل یکبار مصرف

[ویرایش]

حساسیت برخی افراد به لاتکس

[ویرایش]

پروتئین محلول در آب موجود در لاتکس طبیعی دارای آنتی‌ژنی است که می‌تواند در برخی از افراد سبب واکنش‌های آلرژیک گردد.[۳]

  • در این دست افراد دو نوع واکنش مشاهده می‌گردد:
  1. موضعی: سبب راش پوستی، خارش، قرمزی و کهیر می‌گردد.
  2. سیستمیک: هنگامی که با غشای مخاطی مرتبط باشد. در موارد شدید سبب شوک آنافیلاکسی یا مرگ می‌گردد.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. http://www.biotechnology-innovation.com.au/innovations/instruments/latex_gloves.html بایگانی‌شده در ۱۵ اکتبر ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine دستکش لاتکس دار
  2. تاریخچهٔ دستکش جراحی لاتکس دار. «دستکش لاتکس». بیوتی. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۲۷.
  3. مجیدی، سید علی/مهارت‌های کار در اتاق عمل. انتشارات بشری. ۱۳۸۴
  4. گلدمن، ماکسین (١٣٩٢)، «۲»، راهنمای جامع اتاق عمل، ترجمهٔ خوش‌تراش، مهرنوش. رستم‌نیا، لیلی. اصغری، الناز. قوی، آرزو، انتشارات صبورا، ص. ص ۴۷٫، شابک ۹۷۸۶۰۰۶۳۴۲۴۸۱