سازگاری عقبرو
پس‌سازگاری یا سازگاری عقبرو (انگلیسی: backward compatibility) یک ویژگی از ابزار یا فناوری‌هایی است که توانایی کار کردن با ورودی‌های درست‌شده در نسخه‌های پیش از خود را در آنها ممکن می‌سازد و غالباً در مخابرات و رایانش مطرح می‌شود. اگر فرآورده‌ای بنابر استانداردهای تازه درست شده باشد ولی توانایی خواندن، مشاهده کردن یا پخش استانداردها و قالب‌های پیش از خود را هم داشته باشد، این فرآورده پس‌سازگار خوانده می‌شود یا می‌گوییم دارای پس‌سازگاری است.[۱]
به تغییر یک سامانه به نحوی که قابلیت سازگاری عقبرو نداشته باشد، گاهی «شکستن» سازگاری عقبرو می‌گویند. (انگلیسی: "breaking" backward compatibility) گفته می‌شود.[۲]
مثال‌ها
[ویرایش]- راه اندازهای دیسک‌های بلو-ری (Blu-ray) توانایی خواندن دیسک‌های لوح فشرده (CD) و دی وی دی (DVD) را دارند.
- PCI Express 2.0 سازگاری عقبرو با PCI Express 1.1 را دارند.
- یواس‌بی نسخه ۳، که از ابزارهای USB 2.0 و USB 1.1 هم پشتیبانی می‌کند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ J.K. Petersen (2002), The Telecommunications Illustrated Dictionary (Second ed.), CRC Press, ISBN 978-1-4200-4067-8
- ↑ Paul Belleflamme; Martin Peitz (2010), "Strategies in standard wars", Industrial Organization: Markets and Strategies, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-86299-8
 | این یک مقالهٔ خرد علوم رایانه است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
| حوزهها | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| مفاهیم | |||||||
| گرایشات | |||||||
| مدلها |
| ||||||
مهندسان نرمافزار سرشناس | |||||||
| حوزههای مرتبط | |||||||
