پرش به محتوا

سالیسین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سالیسین[۱]
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس ۱۳۸-۵۲-۳ ✔Y
پاب‌کم ۴۳۹۵۰۳
UNII 4649620TBZ ✔Y
KEGG C01451 N
شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس LZ5901700
  • InChI=1/C13H18O7/c14/h1-4,9-18H,5-6H2

خصوصیات
فرمول مولکولی C13H18O۷
جرم مولی ۲۸۶٫۲۸ g mol−1
شکل ظاهری بلور سفید
دمای ذوب ۱۹۷ تا ۲۰۰ درجه سلسیوس (۳۸۷ تا ۳۹۲ درجه فارنهایت؛ ۴۷۰ تا ۴۷۳ کلوین)
انحلال‌پذیری در آب 4.3 g/100 mL
انحلال‌پذیری در Ethanol 0.3g/100 mL
انحلال‌پذیری در DMSO 2 g/100mL
انحلال‌پذیری در dimethyl formamide 3 g/100mL
خطرات
GHS pictograms The exclamation-mark pictogram in the Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS)
سیستم هماهنگ جهانی طبقه‌بندی و برچسب‌گذاری مواد شیمیایی Warning
GHS hazard statements H317
GHS precautionary statements P261, P272, P280, P302+352, P333+313, P362, P363, P501
خطرات اصلی درماتیت تماسی / درماتیت تماسی[۲]
لوزی آتش
NFPA 704 four-colored diamondSpecial hazards (white): no code
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 N (بررسی) (چیست: ✔Y/N؟)
Infobox references

سالیسین (انگلیسی: Salicin) یک بتا گلوکوزید الکلی است. سالیسین در پوست درخت بید (سالیکس) تولید می‌شود (و به نام آن نامگذاری شده‌است). این ماده یک پیش‌ساز بیوسنتزی برای سالیسیل آلدئید است.[۳]


جنبه‌های دارویی

[ویرایش]

سالیسین در پوست و برگ‌های بید، صنوبر و گیاهان مختلف دیگر یافت می‌شود. مشتقات در کاستوریوم یافت می‌شوند. طعم سالیسین مانند کینین تلخ است.[۴]

سالیسین ممکن است باعث واکنش پوستی آلرژیک شود (حساسیت پوستی؛ دسته ۱).

عوارض جانبی خفیف استاندارد هستند، با بروز نادر تهوع، استفراغ، بثورات پوستی، سرگیجه و مشکلات تنفسی. مصرف بیش از حد از مقادیر زیاد سالیسین می‌تواند سمی باشد، به کلیه‌ها آسیب برساند، باعث زخم معده، اسهال، خونریزی یا ناراحتی گوارشی شود. برخی از افراد ممکن است به سالیسیلات‌ها حساسیت داشته باشند و واکنش‌هایی مشابه واکنش‌های تولید شده توسط آسپیرین را تجربه کنند. افرادی که مبتلا به آسم، دیابت، نقرس، گاستریت، هموفیلی، زخم معده هستند، نباید از سالیسین استفاده کنند. همچنین کودکان زیر ۱۶ سال و زنان باردار و شیرده منع مصرف دارند.[۵]

منابع

[ویرایش]
  1. مرک ایندکس, 11th Edition, 8293
  2. PubChem
  3. Pasteels, J. M.; Rowell-Rahier, M.; Braekman, J. C.; Dupont, A. (1983). "Salicin from host plant as precursor of salicylaldehyde in defensive secretion of Chrysomeline larvae". Physiological Entomology. 8 (3): 307–314. doi:10.1111/j.1365-3032.1983.tb00362.x. S2CID 85066862.
  4. Daniells, S (2006-10-09). "Symrise explores cheaper alternatives in bitter-maskers". www.foodnavigator.com. Retrieved 2007-12-13.
  5. "Willow bark | University of Maryland Medical Center". Archived from the original on 2013-10-30. Retrieved 2013-10-21.

پیوند به بیرون

[ویرایش]