سنا
سَنا در ادبیات فارسی به معنای مجد و بزرگی می‌باشد. همچنین، سِنا (به انگلیسی: Senate) نوعی مجلس قانون‌گذاری است که اعضای آن را اعیان و اشراف و اشخاص باتجربه و سالخورده تشکیل می‌دهند. در نظام‌های قانون‌گذاری دو مجلسی، به مجلس اعلا معمولاً سنا گفته می‌شود.[۱][۲]
«سنا» از واژهٔ لاتین سناتوس (senātus) گرفته‌شده که از واژه (senex) به معنی مرد سالخورده می‌آید.[۳]
سناتور به‌معنی عضو مجلس سنا است.[۴]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Encyclopedia Americana (به انگلیسی). Americana Corporation. 1965.
- ↑ Bicameral Legislatures: An international Comparison. Betty Drexhage. The Hague. 2015.
- ↑ Dictionary.com Unabridged Based on the Random House Dictionary: senate
- ↑ Levillain, Philippe (2002). The Papacy: Gaius-Proxies. Psychology Press. p. 1047. ISBN 978-0-415-92230-2.