پرش به محتوا

فلسفه حرکت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فلسفه حرکت یا فلسفه جنبش (به انگلیسی:Philosophy of motion)[۱][۲] شاخه‌ای از فلسفه است که به بررسی پرسش‌هایی دربارهٔ وجود و ماهیت حرکت می‌پردازد. پرسش‌های اصلی این بخش از فلسفه به معرفت‌شناسی و هستی‌شناسی حرکت مربوط می‌شود، اینکه آیا حرکت آن‌طور که ما آن را درک می‌کنیم وجود دارد و این که حرکت چیست و اگر وجود دارد، چگونه رخ می‌دهد. فلسفه حرکت در مطالعه نظریه‌های تغییر در سیستم‌های طبیعی اهمیت دارد و ارتباط تنگاتنگی با مطالعات فضا و زمان در فلسفه دارد.

فلسفه حرکت برای فیلسوفان یونان باستان و روم باستان، به ویژه فیلسوفان پیشاسقراطی مانند پارمنیدس، زنون الئایی، هراکلیتوس و دموکریت، مورد توجه اصلی بود. فلسفه حرکت در توسعه فلسفه علم به‌طور کلی تأثیرگذار بوده‌است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. The systems of Plato and Aristotle Compared as to their Contributions to Physics, Jules Vulemin, part of The University of Western Ontario Series in Philosophy of Science book series (WONS, volume 49)
  2. Burnet, John (1930). Early Greek Philosophy. 4, 5 & 6 Soho Square, London, W.1: A. & C. Black, Ltd. pp. 145–146.