فهرست میراث جهانی در استونی
اطلاعات | |
---|---|
کشور | استونی |
تاریخ ثبت | ۲۷ اکتبر ۱۹۹۵ |
آثار ثبت شده | ۲ اثر
|
فهرست آزمایشی | ۳ اثر
|
وبگاه | ee |
میراث جهانی در استونی شامل ۲ اثر فرهنگی است. سایتهای میراث جهانی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد، یونسکو مکانهایی هستند که دارای اهمیت فرهنگی یا طبیعی هستند، همانطور که در پیماننامه میراث جهانی یونسکو، که در سال ۱۹۷۲ تأسیس شده، شرح داده شدهاست.[۱] استونی این پیماننامه را در تاریخ ۲۷ اکتبر ۱۹۹۵ پذیرفت و از آن هنگام، مکانهای طبیعی و فرهنگی استونی دارای شرایط برای گنجانده شدن در فهرست میراث جهانی هستند. نخستین سایتی که در استونی فهرست شد، شهر قدیمی تالین در سال ۱۹۹۷ بود. دومین سایت، هلال ژئودزی اشترووه در سال ۲۰۰۵ بود. هلال ژئودزی اشترووه یک سایت فراملی مشترک با ۹ کشور دیگر است.[۲]
افزودن بر میراث جهانی، استونی سه مکان را در فهرست آزمایشی خود دارد.[۲]
میراث جهانی
[ویرایش]یونسکو سایتها را با ده معیار فهرست میکند. هر ورودی باید حداقل یکی از معیارها را داشته باشد.[۳]
# | نگاره | نام | موقعیت | سال ثبت | ش ثبت معیارها |
شرح | منبع |
---|---|---|---|---|---|---|---|
۱ | وانالین | تالین | ۱۹۹۷ | ۸۲۲ ii, iv |
مرکز تاریخی تالین نمونهای برجسته از یک شهر تجاری در اروپای شمالی در سدههای میانه است. این شهر از سده ۱۳ میلادی، زمانی که شوالیههای تتونیک در آنجا یک دژ ساختند شکل گرفت. از سده ۱۳ تا ۱۶ میلادی این شهر یکی از پایگاههای مهم هانسا و یکی از دوردستترین پایگاههای آن بهشمار میرفت. تالین تحت چیرگی هانسا یک شهر ثروتمند بود که از ساختمانهای عمومی، کلیساها، تاون هال تالین و خانههای بازرگانان میتوان آن را دید. دیوارهای تالین که در سده ۱۳ میلادی هستند امروزه بهطور گستردهای باقی ماندهاند. | [۴] | |
۲ | هلال ژئودزی اشترووه* | وایکه-ماریا، تارتو | ۲۰۰۵ | ۱۱۸۷ ii, iii, vi |
هلال ژئودزی اشترووه مجموعهای از نقاط مثلثی و سهتایی است که بیش از ۲٬۸۲۰ کیلومتر (۱٬۷۵۰ مایل) از هامرفست در نروژ تا دریای سیاه طول دارد. هر کدام از این نقاط، مکان دیگری را تنها با زوایای آن از نقاط شناخته شده در هر دو انتهای خط پایه ثابت به جای فواصل تا نقطه بهطور مستقیم مانند سه لایه اندازهگیری میکنند. با ساخت این نقاط از شمال در فنلاند تا جنوب در مولداوی، یک نصفالنهار همراه با اندازه و شکل زمین اندازهگیری شد. این نقاط توسط ستارهشناس آلمانی، اشترووه برای یک پژوهش نقشهبرداری ساخته شدند که برای نخستین بار اندازهگیری دقیق بخش طولانی از یک نصف النهار و همراه با آن اندازه و شکل زمین را انجام داد و در کل ۲۶۵ نقطه بودند. میراث جهانی شامل ۳۴ نقطه از این هلال در ده کشور (از شمال به جنون: نروژ، سوئد، فنلاند، روسیه، استونی، لتونی، لیتوانی، بلاروس، مولداوی و اوکراین) میشود که سه تا از این نقاط در استونی قرار دارند. | [۵] |
موقعیت جغرافیایی
[ویرایش]
فهرست آزمایشی
[ویرایش]علاوه بر سایتهای موجود در فهرست میراث جهانی، کشورهای عضو میتوانند فهرستی از سایتهای آزمایشی را که ممکن است برای نامزدی در نظر بگیرند، در این فهرست قرار دهند. نامزدها در فهرست میراث جهانی تنها در صورتی پذیرفته میشوند که سایت قبلاً در فهرست آزمایشی قرار داشته باشد.[۶] تا سال ۲۰۱۹، استونی سه اثر در فهرست آزمایشی خود دارد.[۲]
# | نگاره | نام | موقعیت | سال ثبت | ش ثبت معیارها |
شرح | منبع |
---|---|---|---|---|---|---|---|
۱ | دژ کورساره | کورساره | ۲۰۰۲ | ۱۷۱۶ iv |
به دژ کورساره نخستین بار در سال ۱۳۸۱ اشاره شدهاست. این دژ در سبک گوتیک برای راهبان ساخته شد. میان سدههای ۱۵ و ۱۷ میلادی، سنگربندیهای کنارههای آن افزوده شدند. امروزه، این دژ پرهوادارترین جاذبه گردشگری در جزیره سارما است. بوستان شهر با داشتن گونههای گیاهی بسیار، یک ذخیرهگاه طبیعی است. | [۷] | |
۲ | کلینت بالتیک | استونی غربی | ۲۰۰۴ | ۱۸۵۲ vii, viii, ix, x |
کلینت بالتی یک دیواره سنگ آهک است که ۲۵۰ کیلومتر (۱۶۰ مایل) آن در استونی قرار دارد. این دیواره سنگهای آهکی دارد که پیشینه آن ۵۰۰ میلیون سال پیش است که توسط تغییرات پوستههای تتونی آسیب نگرفتند و شامل فسیلهای فراوانیست که به خوبی نگهداری شدند. آنها مبنای ارزشمندی برای تدوین طبقهبندی چینهشناسی منطقهای و محلی کامبرین و اردویسین هستند. | [۸] | |
۳ | چمنزارهای جنگلی (لائلاتو، کالی، ندرما، مپهآ، الیکا، تاگامویسا، لاهکولا، کویوا، هالیسته) | هشت مکان | ۲۰۰۴ | ۱۸۵۴ ترکیبی |
چمنزارهای جنگلی مناطق جنگلی پراکندهای هستندکه بهطور عادی چریده و چیده میشوند. این چمنزارها مانند بوستان هستند اما برای یک هزاره وجود دارند و برای دامپروری بسیار حیاتی هستند. هشت چمنزار به عنوان نماینده گزیده شدند. | [۹] |
منابع
[ویرایش]- ↑ "The World Heritage Convention". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 27 August 2016. Retrieved 21 September 2010.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ "Estonia". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 24 November 2019. Retrieved 24 November 2019.
- ↑ "UNESCO World Heritage Centre – The Criteria for Selection". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 12 June 2016. Retrieved 17 August 2018.
- ↑ "Historic Centre (Old Town) of Tallinn – UNESCO World Heritage Centre". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 5 January 2020. Retrieved 28 December 2019.
- ↑ "Struve Geodetic Arc". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 18 October 2011. Retrieved 20 October 2011.
- ↑ "Tentative Lists". UNESCO. Archived from the original on 24 September 2005. Retrieved October 7, 2010.
- ↑ "Kuressaare Fortress". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 29 December 2019. Retrieved 28 December 2019.
- ↑ "Baltic Klint". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 29 December 2019. Retrieved 28 December 2019.
- ↑ "Wooded meadows (Laelatu, Kalli-Nedrema, Mäepea, Allika, Tagamoisa, Loode, Koiva, Halliste)". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 29 December 2019. Retrieved 28 December 2019.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- (انگلیسی) میراث جهانی یونسکو در استونی