فهرست میراث ملی انگلستان
فهرست میراث ملی انگلستان (انگلیسی: National Heritage List for England) یا به‌اختصار «NHLE»، پایگاه دادهٔ رسمی کشور انگلستان از دارایی‌های حفاظت‌شدهٔ میراث فرهنگی-تاریخی است که در سال ۲۰۱۱ راه‌اندازی شد.[۱] این پایگاه داده شامل بنای‌های فهرست‌شده، بناهای یادبود حفاظت‌شده، پارک‌ها و باغ‌های تاریخی، کشتی‌های شکسته و غرق‌شدهٔ حفاظت‌شده و میدان‌های نبرد ثبت‌شده‌است که تحت نظارت و پشتیبانی نهاد هیستوریک اینگلند قرار دارد. اماکن میراث جهانی یونسکو نیز در این پایگاه ثبت می‌شود اما مناطق حفاظت‌شده در آن قرار نمی‌گیرد.
با تصویب لایحه محافظت از یادمان‌های باستانی ۱۸۸۲، در حدود ۵۰ یادمان پیشاتاریخی در فهرست این پایگاه قرار گرفت. با تعدیل‌هایی که در این قانون صورت گرفت، اماکن بیشتری تحت مراقبت قرار گرفت و به این فهرست افزوده شد به نحوی که تا سال ۲۰۱۸ بیش از ۶۰۰٬۰۰۰ ملک فهرست شد. از این تعداد، در حدود ۴۰۰٬۰۰۰ مورد به‌صورت برخط در پایگاه داده موجود است. هر یک از این ساختمان‌ها یا املاک فرهنگی-تاریخی یک شماره یا کُد مخصوص هستند؛ مثلاً کد شمارهٔ ۱۲۸۵۲۹۶ به «داگلاس هاوس» در منطقه ریچموند آپون تیمز لندن اشاره دارد.[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ "The National Heritage List for England has gone live". The Historical Association. 7 April 2011. Archived from the original on 28 September 2011. Retrieved 26 March 2018.
- ↑ هیستوریک اینگلند. "Douglas House (۱٬۲۸۵٬۲۹۶)". فهرست میراث ملی انگلستان. Retrieved 26 February 2017.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «National Heritage List for England». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ ژوئیه ۲۰۲۱.