پوتایه (ساتراپی هخامنشی)

پوتایه  (پارسی باستان) 𐎱𐎢𐎫𐎠𐎹 Putāya
ساتراپی شاهنشاهی هخامنشی
۵۱۵ پ.م.–۳۳۱ پ.م.
درفش کوروش بزرگ
جایگاه ساتراپی پوتایه در قلمرو هخامنشی
مرکز	سیرنه
تاریخچه
دولت
پادشاه
• ۵۱۵–۴۶۵ پ.م.	واتوس چهارم
• ۴۶۵–۴۴۰ پ.م.	آرگسیلائوس چهارم
دوران تاریخی	شاهنشاهی هخامنشی
• تأسیس	۵۱۵ پ.م.
• انحلال	۳۳۱ پ.م.
پیشین پسین Battiadae مقدونیه باستان

پوتایه (به پارسی باستان: 𐎱𐎢𐎫𐎠𐎹 Putāya) یا لیبی، یکی از ساتراپی‌های هخامنشی، براساس سنگ‌نوشته داریوش یکم در نقش رستم و کتیبه خشایارشا است. مطابق با منطقه امروزی شرق لیبی (سیرنائیکا) بود. همچنین هرودوت آن را بخشی از ناحیه ششم ذکر کرده‌است که شامل سیرنه، دولت‌شهر یونانی در لیبی نیز می‌شد.

هنگامی که کمبوجیه دوم، مصر را فتح کرد، پادشاه سیرنه، آرگسیلائوس سوم، طرف ایران را گرفت. هنگامی که او در تلاش برای حفظ قدرت کشته شد، ملکه فِرِدیما از ایرانی‌ها دعوت کرد تا سیرنه را تصرف کنند. ساتراپ مصر، آریاونده، این را پذیرفت و لشکری زیر نظر دو ایرانی برای حمایت از فِرِدیما فرستاد.

این سفر نزدیک به یک سال به طول انجامید و سبب تصرف سرزمین‌های لیبی امروزی شد. ایرانی‌ها تا دوردست‌های غرب تا بنغازی امروزی نفوذ کردند.

یک پادشاه دست نشانده به نام واتوس چهارم منصوب شد و منطقه سیرنائیکا در شرق لیبی امروزی، به یک ساتراپی هخامنشی تبدیل شد.

نقشه منطقه سیرنائیکا، شهر سیرنه و شهرهای اطراف آن

در سال ۴۴۰ پ.م. آرگسیلائوس چهارم آخرین پادشاه دست نشانده هخامنشی به همراه پسرش توسط شهروندان سیرنه کشته شدند، سیرنه با قتل پادشاه دست‌نشانده هخامنشی توسط مردم، به یک جمهوری دست‌نشده هخامشنی تبدیل شد. این احتمال وجود دارد که سیرنه با شورش در ساتراپی مصر در سال ۴۰۴ پ.م. به استقلال رسیده باشد. اما در نهایت، پس از جنگ‌های اسکندر، کنترل هخامنشیان بر این منطقه از بین رفت. سیرنه در سال ۳۳۱ پ.م. توسط اسکندر مقدونی فتح شد و در طی تقسیم امپراتوری اسکندر به دست بطلمیوس یکم افتاد. در ۲۷۶ پ.م. دوباره استقلال خود را اعلام کرد.

جستارهای وابسته

• فهرست ساتراپی‌های هخامنشیان
• لیبی

منابع

• Hornblower, S. (2011). The Greek World: 479-323 BCE. Routledge. New York.