محاصره اورشلیم (۷۰ میلادی)
| تنگنای اورشلیم | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از نخستین جنگ یهود-روم | ||||||||||
-en.svg) پیشروی ارتش رومی در زمان تنگنا | ||||||||||
| ||||||||||
| طرف‌های درگیر | ||||||||||
 امپراتوری روم |
Remnants of the Judean Provisional Government
| Zealots | ||||||||
| فرماندهان و رهبران | ||||||||||
|
تیتوس وسپاسیان |
Simon Bar Giora  |
John of Gischala (اسیر) Eleazar ben Simon † | ||||||||
| قوا | ||||||||||
| ۷۰۰۰۰ | ۲۰۰۰۰-۱۵۰۰۰ | ۱۰۰۰۰ | ||||||||
| تلفات و خسارات | ||||||||||
| نامعلوم | ۲۰۰۰۰-۱۵۰۰۰ | ۱۰۰۰۰ | ||||||||
تنگنای اورشلیم در سال ۷۰ میلادی رویدادی سرنوشت ساز در نخستین جنگ یهودیان و رومیان بود که در آن ارتش روم شهر اورشلیم را تصرف کرد و هم شهر و هم پرستش‌گاه آن را ویران کرد. ارتش روم، به رهبری امپراتور آینده تیتوس و با همراهی فرمانده دوم، تیبریوس ژولیوس الکساندر، شهر اورشلیم را که از سال ۶۶ میلادی زیر کنترل شورشیان یهودی بود و پس از شورش‌های سال ۶۶ اورشلیم، زمانی که دولت موقت یهود در اورشلیم تشکیل شد، محاصره و فتح کرد.
تنگنای شهر در ۱۴ آوریل ۷۰ م، سه روز قبل از آغاز عید فصح در همان سال آغاز شد.[۱][۲] این تنگنا حدود چهار ماه به طول انجامید و در اوت ۷۰ م در تیشا بئاو با آتش زدن و تخریب پرستش‌گاه دوم به پایان رسید.[۳] سپس رومی‌ها وارد شهر سفلی شدند و آن را غارت کردند. طاق تیتوس، که هنوز در رم پابرجاست، در یادبود این فتح ساخته شده‌است. فتح شهر تقریباً در ۸ سپتامبر ۷۰ م به پایان رسید.
یوسف فلاوی، تاریخ تنگنا را در سال دوم وسپاسیان[۴] که مربوط به سال ۷۰ گاهشماری دوران مشترک است، می‌داند.
در هنرهای پسین
[ویرایش]جنگ در یهودیه، به ویژه تنگنا و ویرانی اورشلیم، طی سده‌ها الهام‌بخش نویسندگان و هنرمندان بوده‌است. برخی از این آثار هنری عبارت‌اند از:
- تنگنای اورشلیم شعر سده چهاردهم انگلیسی.[۵]
- نقاشی ویرانی پرستش‌گاه اورشلیم توسط نیکولاس پوسین (۱۶۳۷). روغن روی بوم، ۱۴۷ × ۱۹۸٫۵ سانتی‌متر. موزه Kunsthistorisches، وین.
- نابودی اورشلیم توسط تیتوس نقاشی ویلهلم فون کولباخ (۱۸۴۶). روغن روی بوم. تصویری تمثیلی از ویرانی اورشلیم، که به طرز چشمگیری متمرکز بر چهره کاهن اعظم است.[۶]
- تنگنا و ویرانی اورشلیم توسط رومیان تحت فرماندهی تیتوس نقاشی دیوید رابرتز (۱۸۵۰). روغن روی بوم، سوزاندن و غارت اورشلیم توسط ارتش روم تحت فرماندهی تیتوس را به تصویر می‌کشد.[۷]
- تخریب پرستش‌گاه اورشلیم نقاشی فرانچسکو هایز (۱۸۶۷). روغن روی بوم. تخریب و غارت پرستش‌گاه دوم توسط ارتش روم را به تصویر می‌کشد.[۸]
منابع
[ویرایش]- ↑ Schäfer, Peter (2003). The History of the Jews in the Greco-Roman World: The Jews of Palestine from Alexander the Great to the Arab. Conquest Routledge. p. 129–130. ISBN 978-1-134-40317-2.
- ↑ War of the Jews Book V, sect. 99 (Ch. 3, paragraph 1 in Whiston's translation); dates given are approximations since the correspondence between the calendar Josephus used and modern calendars is uncertain.
- ↑ The destruction of both the First and Second Temples is still mourned annually during the Jewish fast of Tisha B'Av.
- ↑ The Jewish War 6:4
- ↑ Livingston, Michael (2004). "Introduction". Siege of Jerusalem. TEAMS Middle English Texts (به انگلیسی). Kalamazoo, Michigan: Medieval Institute Publications. Retrieved 28 August 2018.
- ↑ Zissos, Andrew (31 December 2015). A Companion to the Flavian Age of Imperial Rome. Wiley. p. 493. ISBN 978-1-118-87817-0. Retrieved 28 August 2018.
- ↑ "David Roberts' 'The Siege and Destruction of Jerusalem by the Romans Under the Command of Titus, A.D. 70'". Jerusalem: Fall of a City—Rise of a Vision (به انگلیسی). University of Nottingham. Archived from the original on 20 February 2020. Retrieved 28 August 2018.
- ↑ McBee, Richard (8 August 2011). "Mourning, Memory, and Art". Jewish Ideas Daily. Retrieved 28 August 2018.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- کوه پرستش و قلعه آنتونیا
- نقشه تنگنای اورشلیم بایگانی‌شده در ۲۷ مه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine