پرش به محتوا

مدیریت سرزمین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مدیریت سرزمین (به انگلیسی: Land management)، فرایند مدیریت استفاده و توسعه (در هر دو محیط شهری و روستایی، اما بیشتر در مکان‌های شهری مدیریت می‌شود) برای منابع سرزمینی است. منابع سرزمین برای اهداف مختلفی استفاده می‌شود که ممکن است شامل کشاورزی ارگانیک، بازجنگل‌کاری، مدیریت منابع آب و پروژه‌های طبیعت‌گردی باشد. آمایش سرزمین می‌تواند اثرات مثبت یا منفی بر اکوسیستم‌های سرزمینی داشته باشد. استفاده بی‌رویه یا سوء استفاده از سرزمین می‌تواند سبب دگرگونی سرزمین، کاهش بهره‌وری و کاهش تعادل طبیعی شود.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. Foley, J. A.; Defries, R.; Asner, G. P.; Barford, C.; Bonan, G.; Carpenter, S. R.; Chapin, F. S.; Coe, M. T.; Daily, G. C. (2005). "Global Consequences of Land Use". Science. 309 (5734): 570–574. Bibcode:2005Sci...309..570F. doi:10.1126/science.1111772. PMID 16040698.