کاربر:Parsa 2au/یونیماگ ۴۰۶

کاربر:Parsa 2au/یونیماگ ۴۰۶/۲

خانواده مدل Unimog 406

Unimog 419

Unimog 426 ارتش آرژانتین

دایملر-بنز با Unimog 406 بنیان گسترش خانواده Unimog را بنا نهاد. ۹۴،215 Unimogs از هشت سریال مختلف متعلق به خانواده ۴۰۶ از ۱۹۶۲ تا ۱۹۹۴ ساخته شده‌است. این خانواده مدل‌های مشابهی را شامل می‌شوند که همگی بر اساس طراحی فنی و نوری Unimog 406 با موتورها، فاصله دو محور و کاربردهای مختلف ساخته شده‌اند. در سال ۱۹۶۵، اولین مدل شاسی بلند علاوه بر ۴۰۶، Unimog 416 ارائه شد. فاصله محوری آن با مدل شاسی بلند Unimog 404: 2900 میلی‌متر بود. همچنین با ۳۴۰۰ میلی‌متر در دسترس بود. بعداً، مدل‌های موتور انتقال و نمونه‌های قدرتمندتر Unimog 406 نیز در سری Unimog 416 ادغام شدند. موتورهایی با قدرت 80–125 PS (۵۹–۹۲ کیلووات) برای این مدل ارائه شده‌است. با تولید ۴۵۵۴۴ واحد محبوب‌ترین Unimog از خانواده ۴۰۶ بود. در مارس ۱۹۶۶، Unimog 421 به خانواده Unimog اضافه شد، مدل ضعیف تر با قدرت 40 PS (۲۹ کیلووات). پس از آن Unimog 403 در اوت ۱۹۶۶ دنبال شد. ۴۰۳ دارای موتور OM 314 با 54 PS (۴۰ کیلووات) است که در ابتدا برای ۴۰۶ برنامه‌ریزی شده بود و بنابراین مدل ارزان تری است. با افزایش تقاضا برای تولید برق بالاتر، دایملر-بنز از سال ۱۹۶۹ نسخه 66 PS (۴۸ کیلووات) را ارائه داد که به دنبال آن مدل 72 PS (۵۳ کیلووات) در ۱۹۷۶ برای ۴۰۳ ارائه شد. از نظر نوری و فنی هیچ تفاوتی بین Unimog 403 و ۴۰۶ غیر از موتور وجود ندارد. از آنجا که دایملر-بنز نیز می‌خواست نسخه ارزان قیمت مدل شاسی بلند را ارائه دهد، Unimog 413 را ایجاد کردند. با توجه به موتور کم قدرت OM 314، قیمت کمتری داشت اما بسیار محبوب نبود، فقط 633 Unimog 413 ساخته شد. از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۱ کیت‌های CKD یونیموگ ۴۲۱ برای تولید در آرژانتین ساخته شد. این Unimogs متعلق به سری Unimog 431 است.

در حالی که اکثر Unimogهای نظامی 404s هستند، حدود ۴۰۶ خانواده Unimogs نیز برای استفاده نظامی ساخته شده‌اند. اینها ۴۲۶ و ۴۱۹ هستند. از سال ۱۹۶۹، قطعات کاملاً ناکام (CKD) Unimog 416 در Gaggenau ساخته شد و به آرژانتین ارسال شد، جایی که از این قطعات برای ساخت نسخه مجاز Unimog استفاده شد که به آن شماره ۴۲۶ داده شد. در مجموع، 2643 Unimog 426 برای ارتش آرژانتین، شیلی، پرو و بولیوی ساخته شده‌است. نسخه ای برای ارتش ایالات متحده با شماره ۴۱۹ از سال ۱۹۸۶ ساخته شد. تقریباً ۲۲۰۰ واحد برنامه‌ریزی شده بود، در مجموع، ۲۴۱۶ تولید شد. Unimog 419 دارای فاصله دو محور مشابه ۴۰۶ است اما با یک نسخه قدرتمندتر از موتور OM 352 با 110 PS (۸۱ کیلووات) ارائه می‌شود. برخلاف سایر Unimogs، با نام تجاری Freightliner فروخته شد و به عنوان تراکتور Small Emplacement Excavator (SEE) طبقه‌بندی شد که به عنوان وسیله نقلیه مهندسی استفاده می‌شد. Unimog 406.145 یک تراکتور هواپیمای نظامی بود.

اطلاعات فنی

یک برش مقطع از موتور OM 352؛ در نسخه یونیماگ توربو نصب نشده‌است.

۴۰۶ یک وسیله نقلیه چند منظوره با قابلیت استفاده در جاده و چهار چرخ است. این مدل مانند یونیماگ ۴۰۴ دارای یک شاسی نردبانی پایین، دو اکسل دروازه‌ای با لوله‌های گشتاور، چرخ دنده‌های کاهش و فنرهای کویل با کمک فنرهای هیدرولیکی برای محورهای عقب و جلو است. ۴۰۶ دارای دو باتری ۱۲ ولت اسید سرب و یک سیستم الکتریکی ۲۴ ولت است.

موتور

برای این خودرو یک موتور دیزل محفظه پیش احتراق با تزریق مستقیم شش سیلندر نوع از نوع OM ساخته شده‌است. حجم آن ۴٫۵۸۰ سی‌سی است و تقریباً ۴۸ کیلووات قدرت تولید می‌کند در سال ۱۹۶۴، این موتور با موتور دیزل تزریق مستقیم OM شش سیلندر جایگزین شد که تا سال ۱۹۸۹ تولید می‌شد. OM 352 5.675 لیتر است و تنفس طبیعی است که ۶۲ کیلووات قدرت دارد برخی از نسخه‌های سفارش ویژه یونیماگ از سری ۴۰۶ نیز با خروجی قدرت موتور بالاتر ارائه شده‌اند، هرچند این نسخه‌های ویژه بسیار نادر هستند.

سیستم تعلیق

سیستم تعلیق یونیماگ

شاسی ۴۰۶ قسمت جلو و عقب قاب در هنگام سفت و سخت بودن مرکز امکان خم شدن پیچشی را فراهم می‌کند.

مانند یونیماگ ۴۰۴، ۴۰۶ دارای یک شاسی نردبانی و اکسل‌های چندگانه صلب است. قاب نردبان شاسی امکان انعطاف‌پذیری پیچشی در قسمت جلو و عقب را دارد اما در مرکز آن کاملاً سفت و محکم است. این با موقعیت ریل‌های عرضی با درزهای جوش شکل لاله به دست می‌آید. سیستم تعلیق از ارتفاع بالایی برخوردار است که حتی با چرخ‌های کوچک نیز خودرو از فاصله زمین خوبی برخوردار باشد. محورهای چند جناقی دارای فنرهای کویل و کمک فنر تلسکوپی هستند. این ساخت و ساز اجازه تعلیق بسیار محکم را به خودرو می‌دهد. لاستیک‌های استاندارد دارای اندازه ۱۰٫۵-۲۰-۲۰ "هستند، دایملر-بنز همچنین انواع ۱۲٫۵–۲۰"، ۱۴٫۵–۲۰ "و ۲۲–۲۰" "را به عنوان گزینه کارخانه ارائه می‌دهد.

جعبه دنده

۴۰۶ دارای جعبه دنده کشویی چهار سرعته UG-2/27 هماهنگ است که برای حداکثر گشتاور ورودی ۲۷ کیلوگرم در متر (۲۶۴٫۸ نیوتن متر) طراحی شده‌است. با چهار طرح مختلف گیربکس در دسترس بود:

طرح گیربکس پیش فرض (F-Gearbox) برای مدل‌های U 65 و U70 مورد استفاده قرار گرفت. چهار دنده و دو گروه است. گروه اول فقط اجازه می‌دهد تا دنده اول و دوم درگیر شوند به طوری که تعداد کل دنده‌ها شش عدد باشد. اهرم گیربکس دارای طرح H شش سرعته است. هنگام تعویض دنده دوم به دنده سوم، جعبه دنده به‌طور خودکار از دنده اول به گروه دوم تغییر می‌یابد. جعبه دنده فاقد دنده عقب است، در عوض، Unimog دارای یک اهرم دنده دوم برای تغییر جهت حرکت است. این اهرم بخشی از یک واحد دنده عقب اضافی است. در حالت معکوس، به دلیل ساخت جعبه دنده، فقط از گروه اول گیربکس که فقط می‌توان از دو دنده اول استفاده کرد، استفاده می‌شود. این منجر به دو دنده معکوس می‌شود.

جعبه دنده استاندارد با یک گیربکس میانی اضافی برای مدل U در دسترس بود ۸۰ و U 84 (G-Gearbox). جعبه دنده میانی به راحتی تعداد دنده‌ها را دو برابر می‌کند، در نتیجه ۲ × ۶ جلو و ۲ × ۲ دنده عقب است. اهرم دنده آن دارای سه موقعیت box گیربکس اصلی ″، box گیربکس میانی ″ و خنثی است. علاوه بر جعبه دنده میانی اضافی، دایملر-بنز یک جعبه دنده خزنده نیز ارائه داد. گیربکس خزنده می‌تواند با دنده‌های اول و دوم هر گروه از گیربکس اصلی استفاده شود، دارای دو دنده خزنده، ″ خزنده ″ و ″ فوق‌العاده خزنده ″، یک موقعیت خنثی و یک box گیربکس اصلی ″ موقعیت است. هنگامی که در موقعیت گیربکس اصلی قرار دارید، می‌توانید از همه چرخ دنده‌های اصلی گیربکس استفاده کنید. این منجر به دنده عقب ۲ × ۶ + ۲ × ۴ و دنده عقب ۲ × ۲ + ۲ ۲ می‌شود.

در سال ۱۹۷۶، جعبه دنده پیش فرض به نسخه مش ثابت ارتقا یافته و با یک گروه دنده اول کاملاً قابل استفاده در دسترس قرار گرفت و در نتیجه هشت دنده جلو و چهار دنده عقب قرار گرفت. اهرم گیربکس هشت سرعته به جای طرح شش سرعته H، دارای یک طرح تک H با یک اهرم اضافی برای تعویض گروه‌ها است.۸

بسته به جعبه دنده، Unimog 406 یا به یک کلاچ خشک تک دیسک (معمولاً نوع G 280 KR) یا کلاچ دوگانه مجهز شده بود.

سیستم هیدرولیک

دایملر-بنز سیستم هیدرولیکی ساخت وستینگهاوس را در هانوفر نصب کرد. از سیستم هیدرولیک Unimog 411 محکم تر است و از شش جز components اصلی تشکیل شده‌است: یک پمپ، یک مخزن روغن، دو سیلندر هیدرولیک و دو واحد کنترل. پمپ هیدرولیک یک چرخ دنده محور Westinghouse Typ 5 P 41-13 است و در ابتدا دارای فشار عملیاتی ۱۵۰ بار و سرعت تحویل ۳۲ بود لیتر در دقیقه، بعداً این ارقام به ۴۰ افزایش یافت لیتر در دقیقه و ۱۸۰ بار. در قسمت جلوی Unimog، مخزن روغن هیدرولیک مایع کار را نگه می‌دارد، مقدار پر شدن کل سیستم هیدرولیک ۱۸ است من دو واحد کنترل در پشت موتور قرار دارند، هر کدام یک اهرم دارند. هر دو اهرم بر روی ستون فرمان در زیر فرمان نصب شده‌اند. با استفاده از اولین اهرم، راننده می‌تواند سیلندر تخلیه هیدرولیک را برای تخت یا سیلندر هیدرولیکی را برای اتصال سه نقطه عقب کنترل کند. اهرم دوم امکان کنترل وسایل کمکی را فراهم می‌کند.

در ابتدا، سیستم فرمان هیدرولیک به سیستم اصلی هیدرولیک متصل می‌شد. بعداً یک پمپ جداگانه و در آخر یک مدار هیدرولیکی جداگانه دریافت کرد. سیستم فرمان هیدرولیک استاندارد یک فرمان کرم و مهره از نوع ZF 19/74 است، یک فرمان توپی و مهره ای با کمک هیدرولیک بصورت اختیاری ارائه می‌شود و بعداً استاندارد می‌شود و جایگزین سیستم فرمان کرم و مهره می‌شود در سال 1973. هر چرخ ۴۰۶ دارای یک ترمز سرو درام بادی-هیدرولیک است. از سال ۱۹۷۳ به جای ترمزهای دیسکی استفاده شد. Unimogs برای بازارهای صادراتی تا سال ۱۹۸۹ هنوز با ترمز طبل ارائه می‌شد.

نمونه‌های اولیه Unimog و مدل ارائه ۱۹۶۲ دارای سیستم هیدرولیکی بی‌نهایت قابل تنظیم نبودند. به این معنی که با فعال کردن یک اهرم برای یک دستگاه هیدرولیک، قدرت هیدرولیک کامل روشن یا خاموش می‌شود، و اجازه تنظیمات خوب و آهسته را نمی‌دهد.

سیستم پنوماتیک

همانند Unimogs قبلی، Unimog 406 دارای سیستم پنوماتیک است، با این حال، عمدتاً برای سیستم ترمز استفاده می‌شود. همچنین، برای درگیر شدن قفل دیفرانسیل استفاده می‌شود. این کمپرسور از چندین قسمت تشکیل شده‌است: یک کمپرسور هوا که توسط موتور ایجاد می‌شود و فشار را برای سیستم پنوماتیک ایجاد می‌کند، یک شیر کنترل در جلوی محور عقب، مخزن هوای فشرده در مقابل تایر عقب سمت چپ، شیر برای دیفرانسیل قفل، تقویت کننده ترمز پنوماتیک و سیلندر اصلی ترمز برای فعال سازی ترمز هیدرولیک و سیستم ترمز تریلر. سیستم‌های ترمز تریلر پنوماتیک با استفاده از دو اتصال سریع به Unimog متصل می‌شوند، یکی برای هوای فشرده برای مخزن هوای فشرده تریلرها و دیگری برای فعال کردن خود ترمز. یک کمپرسور هوا اضافی در دسترس بود که مدت زمان لازم برای پر کردن مخازن هوای فشرده را کاهش می‌دهد. در ابتدا، مخزن هوای فشرده ظرفیت ۲۰ داشت l، به ۲۷ افزایش یافت من در سال 1966.

رنگ آمیزی

۴۰۶ کلاس ۱۲۱ با رنگ سبز کامیونی

در ابتدا، ۴۰۶ با رنگ سبز کامیونی (DB 6277) عرضه شد تقریباً بیش از ۷۰ درصد ۴۰۶ها با این رنگ رنگ آمیزی شد. دایملر-بنز در دهه ۱۹۷۰ برای رنگ آمیزی شش رنگ متنوع ارائه داد. رنگ‌های دیگر به صورت اضافی در دسترس بودند.

رنگهای پیش فرض

سبز کامیونی 6277

شیره سبز 6821

خاکستری کامیون 7187

نارنجی قهوه ای 2603 2011

زرد کهربا 1624

زرد کاری 1600 1027

رنگ‌های اضافی

بژ قهوه ای 1448 1011

نارنجی زرد 2550 2000

قرمز آتش 3534 3000

پرتقال خونی 2553 2001

آبی جنتیایی 5361 5010

خزه سبز 6294 6005

سنگریزه ای خاکستری 7701 7032

سفید خاکستری 9136 9002

تنظیم Unimog

توان اولیه تولید کارخانه موتور تنفس طبیعی OM 352 93 کیلووات با حداکثر گشتاور ۳۵۳ نیوتن متر بود، این رقم بعداً به ۹۶ کیلووات / ۳۶۳ نیوتن متر افزایش یافت. با این حال Unimog نسخه قابل توجهی کاهش یافته موتور را دریافت کرد. دایملر-بنز هرگز نسخه استاندارد و پرقدرت خروجی Unimog 406 را ارائه نداد، زیرا جعبه دنده و کلاچ آن فقط برای گشتاور ورودی ۲۷ کیلوگرم بر متر (۲۶۴٫۸ نیوتن متر) طراحی شده‌است. برای افزایش قدرت موتور Unimog 406 به ۹۶ کیلووات، ابتدا باید جعبه دنده و کلاچ تعویض شوند. خود موتور معمولاً به جای پاک کننده هوا در حمام روغن، فیلتر روغن جدید و پمپ تزریق اصلاح شده به یک فیلتر هوای کاغذی احتیاج دارد زیرا پمپ تزریق داخلی نمی‌تواند روی ۹۶ کیلووات تنظیم شود.

یادداشت

[[رده:کامیون‌های مرسدس-بنز]] [[رده:خودروهای مرسدس-بنز]] [[رده:صفحات با ترجمه بازبینی‌نشده]]