ترس

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /تَرس/

صفت

ترس

1. ترس به معنای اظطراب و استرس، حس طبيعی انسان می‌باشد كه در مقابل خطرها به نوعی زنگ خطر است.

ریشه شناسی۲

• /تُرُسْ/

1. در گویش گنابادی یعنی خاک سفت ( نوعی از خاک که چون سنگ سفت است و نه سنگ است و نه خاک و با آن نمیتوان گل درست کرد.)

صفت فاعلی

1. در ترکیب به معنی ترسنده آید، خداترس.

زبان دیگر

• عربی

آوایش

• /تُرُس/

اسم

1. سپر.
2. (جمع): اتراس.
3. بیم، هراس.

صفت

1. زمین سخت، محکم‌.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین