حکیم
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /حَکیم/
صفت
[ویرایش]
حکیم
- دانشمند، فیلسوف، طبیب، پزشک. دانا، خردمند، فرزانه. داننده امری، دانا به چیزی. مفرد حکماء.
- حکیم ابوالقاسم فردوسی. بوذرجمهر حکیم.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین