فرقه

فارسی

ریشه لغت

• سانسکریت

• واژه فرقه از پرغ ایرانی می آید: واژگان سنسکریت زیرین نشان میدهند para به معنای سواگونگی جداگونگی با واژه پارسی پرغ ( درعربی فرق ) همریشه است. परजन parajanaآدمی دیگر - جان دیگر= परकीय parakiyaکسی دیگر= प्रगत pragata=جدا - کنار - سوا

اسم

1. گروه یا جماعتی که اهداف، نظام اعتقادی، یا ویژگی‌های یکسان و مشترک دارند، مانند فرقه نظامی، یا فرقه شیعه، فرقه بهایی. دسته، طایفه.

   فرقه ممکن است از واژه فرق، یعنی فرق گذاشتن، تبعیض قایل شدن انشقاق یافته باشد، یا همان فَرقه بوده که به معنی فرق دارد است.

جستارهای وابسته

• فرقه‌ای، فرقه‌گرا، فرقه‌گرایی

––––

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین