Ferdinand Bordewijk: ferskil tusken ferzjes

←Toan eardere ferskillen Neikommende ferskillen →

Content deleted Content added

Inline

De ferzje fan 16 des 2015 om 22.48

Bordewijk (1954, P.C. Hooft-priis)

Ferdinand Bordewijk (Amsterdam, 10 oktober 1884 – Den Haach, 28 april 1965) wie in Nederlânsk skriuwer dy't ta de streaming fan de nije saaklikens en it magysk realisme rekkene wurdt.

Libben

Hy studearre rjochten oan'e Universiteit fan Leien. Nei syn stúdzje gong er oant wurk yn Rotterdam op in advokatekantoar. Yn 1916 debutearre er mei de dichtbondel Paddestoelen ûnder pseudonym fan Ton Ven, dat er letter noch in stikmannich keren brûkt hat.

Hy krige mear erkenning mei trije koarte romans Blokken (1931), Knorrende beesten (1933) en Bint (1934) en twa langere romans, Rood paleis (1936) en Karakter (1938). Blokken is in roman oer in dystopy (anty-utopy) en ferskynde ien jier earder as Brave New World fan Aldous Huxley, dat er "in enoarme fodde" neamde.

Bordewijk boaske op 1 augustus 1914 mei de Nederlânske komponiste Johanna Roepman (1892 - 1971). Hy hat û.o. it libretto fan har opera Rotonde út 1941 skreaun.

Bordewijk wie aktyf yn it keunstnersferset. Syn hûs waard oan'e ein fan de oarloch ferwoaste troch it bombardemint op it Bezuidenhout. Dêrby gie syn mânske bibleteek ferlern.

Yn de jierren sechtich hawwe in protte nije strjitten yn Den Haach de namme Bordewijk krigen, wêr't de Dreven en de Steden ûnder binne.

Nammen

De nammen dy't er brûkt yn syn romans falle tige op. Yn Bint komt it folgjende riichje foar: Peert – Kiekertak – Bolmikolke – Klotterbooke – Taas Daamde – Whimpysinger – De Moraatz – Van der Karbargenbok – Surdie Finnis - Schattenkeinder. Inkelde nammen út Karakter: Dreverhaven – Katadreuffe – Stroomkoning – Te George – Rentenstein – De Gankelaar. Yn Blokken dizze nammen: Glüschaint - De Marcas - Tannenhof - Tekalopte - Ypsilinti. Al dizze nammen hat er gewoan út it tillefoanboek helle.

Prizen

1949 - Priis foar keunsten en wittenskippen foar Noorderlicht.
1953 - P.C. Hooft-priis foar De doopvont en Studiën in volkscultuur.
1957 - Constantijn Huygenspriis foar syn hiele oeuvre.

Bibliografy

1916 - Paddestoelen (ûnder pseudonym fan Ton Ven)
1918 - Een koning van de frase (yn: Groot Nederland)
1919 - Fantastische vertellingen, verhalen
1923 - Fantastische vertellingen, tweede bundel
1924 - Fantastische vertellingen, derde bundel
1931 - Blokken (roman)
1933 - Knorrende beesten; de roman van een parkeerseizoen (roman)
1934 - Bint, de roman van een zender (roman)
1935 - De laatste eer, grafreden
1935 - 't Ongure Huissens
1936 - Rood paleis; ondergang van een eeuw (roman)
1936 - IJzeren agaven; studie in zwart met kleuren
1937 - De wingerdrank (seis novellen)
1938 - Huis te Huur (Boekewykepresint 1938)
1938 - Karakter; roman van zoon en vader (roman)
1940 - De Korenharp
1940 - Drie toneelstukken
1941 - Apollyon (roman)
1944 - Verbrande erven (as Emile Mandeau)
1946 - Eiken van Dodona
1946 - Veuve Vesuvius
1947 - Bij gaslicht (ferhalen)
1947 - Vijf fantastische vertellingen
1948 - Noorderlicht (roman)
1948 - Plato's dood, symfonisch gedicht
1948 - Rotonde (opera)
1949 - Blokken, Knorrende beesten, Bint (bondel)
1949 - Het eiberschild
1949 - Nachtelijk paardengetrappel
1949 - Zwanenpolder; twintig verhalen
1950 - Vertellingen van generzijds
1951 - De korenharp, nieuwe reeks
1951 - Studiën in volksstructuur
1952 - De doopvont
1954 - Haagse mijmeringen
1954 - Mevrouw en meneer Richebois; twintig korte verhalen
1955 - Arenlezing uit De korenharp (karlêzing)
1955 - Bloesemtak
1955 - Onderweg naar Beacons; twaalf korte verhalen
1956 - Geachte confrère; splendeurs en misères van het beroep van advocaat
1956 - Halte Noordstad; vermeerderd met drie eenacters en een monoloog (toanielstik)
1956 - Tien verhalen
1957 - Idem; tien parodieën
1958 - De aktentas, tien korte verhalen
1959 - De zigeuners; twaalf korte verhalen en een schets
1960 - Centrum van stilte; vijf verhalen
1961 - Tijding van ver (roman)
1961 - Paddestoelen (raad in) rijm (onder het pseudoniem Ton Ven)
1962 - Wandelingen door Den Haag en omstreken (ûnder pseudonym fan Ton Ven)
1964 - Lente; zeven verhalen
1964 - Jade, jaspis en de jitterbug (ûnder pseudonym fan Ton Ven)
1965 - De Golbertons

Postúm

1981 - Dreverhaven en Katadreuffe
1981 - De Joodse cel
1982 - Zeven fantastische vertellingen; nagelaten feuilletons
1982-1991 - Verzameld werk (trettjn dielen)
1983 - Vijf kleine verhalen
1984 - Het vegetarisme van Mr. J.P. de Vries
1984 - De publieke fotolach
1984 - Straatnamen
2005 - Vrouwenhaar
2007 - Nagelaten documenten

Keppeling om utens

De ferzje fan 17 feb 2015 om 13.02 wizigje Ieneach fan 'e Esk (oerlis \| bydragen) Rjochte-útfurders, Behearders 243.787 edits →Keppeling om utens: kt ←Toan eardere ferskillen		De ferzje fan 16 des 2015 om 22.48 wizigje weromsette Vysotsky (oerlis \| bydragen) 409 edits thumbtime Neikommende ferskillen →
Rigel 1:		Rigel 1:
	[[Ofbyld:Uitreiking van de Staatsprijs voor Letterkunde in het Muiderslot Weeknummer 54-22 - Open Beelden - 30893.ogv\|thumb\|Bordewijk (1954, [[P.C. Hooft-priis]]) ]]		[[Ofbyld:Uitreiking van de Staatsprijs voor Letterkunde in het Muiderslot Weeknummer 54-22 - Open Beelden - 30893.ogv\|thumb\|thumbtime=1:38\|Bordewijk (1954, [[P.C. Hooft-priis]]) ]]
	'''Ferdinand Bordewijk''' ([[Amsterdam]], [[10 oktober]] [[1884]] – [[Den Haach]], [[28 april]] [[1965]]) wie in [[Nederlân\|Nederlânsk]] [[auteur\|skriuwer]] dy't ta de streaming fan de [[nije saaklikens]] en it [[magysk realisme]] rekkene wurdt.		'''Ferdinand Bordewijk''' ([[Amsterdam]], [[10 oktober]] [[1884]] – [[Den Haach]], [[28 april]] [[1965]]) wie in [[Nederlân\|Nederlânsk]] [[auteur\|skriuwer]] dy't ta de streaming fan de [[nije saaklikens]] en it [[magysk realisme]] rekkene wurdt.