Saltar ao contido

Eugène Ionesco

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Revisión feita o 26 de marzo de 2013 ás 14:02 por Addbot (conversa | contribucións) (Bot: Retiro 49 ligazóns interlingüísticas, proporcionadas agora polo Wikidata en d:q46706)
Tumba de Eugène Ionesco

Eugène Ionesco (en romanés Eugen Ionescu), nado en Slatina o 26 de novembro de 1909 e falecido en París o 28 de marzo de 1994, foi un dramaturgo e escritor francés de orixe romanesa. Foi un dos principais dramaturgos do teatro do absurdo, e elixido membro da Academia Francesa.

Biografía

De pai romanés e nai francesa, viaxou a París cun ano de idade e viviu alí ata os trece anos. En 1925 volve a Romanía e estuda a carreira de Letras. Ensina francés durante tres anos nun Instituto de Bucarest, ata que en 1938 regresa a Francia para establecerse definitivamente. Traballou nunha editorial, despois nun banco e comezou unha tese doutoral sobre a morte na poesía francesa que non chegou a rematar. Relacionouse co grupo da revista literaria Cahiers du Sud antes de adicarse por enteiro á súa produción dramática.

Faleceu en 1994 e está enterrado no cemiterio de Montparnasse en París.

A súa primeira obra de teatro, A cantante calva estreouse no Théâtre des Noctambules en 1950, causando un tremendo escándalo, pero a súa intelixencia, novidade e ruptura coa lóxica lévano á fama, fama que non lle abandonaría nas súas posteriores obras. Ionesco foi, xunto o irlandés Samuel Beckett, o pai do teatro do absurdo, mediante o cal el fai "dun texto burlesco, un xogo dramático; e dun texto dramático un xogo burlesco". Máis aló da mera ridiculización de situacións banais, as obras de Ionesco debuxan de modo tanxible a soidade dos humanos e a insignificancia da propia existencia.

Obras

Teatro

  • A cantante calva (1950).
  • Les salutations (1950).
  • A lección (1951).
  • Les chaises (1952) (As cadeiras). Estreada en galego por Sarabela Teatro en 1992.
  • Le maître (1953).
  • Victimes du devoir (1953) (Vítimas do deber).
  • La jeune fille à marier (1953).
  • Amédée ou comment s'en débarrasser (1954) (Amadeu ou cómo saír do paso).
  • Jacques ou la soumission (1955) (Xacobe ou a submisión). Estreada en galego por Sarabela Teatro en 1988.
  • Le nouveau locataire (1955) (O novo inquilino).
  • Le tableau (1955).
  • L'impromptu de l'alma (1956) (A improvisación da alma).
  • L'avenir est dans les œufs (1957).
  • Tueur sans gages (1959).
  • Scène à quatre (1959).
  • Rhinocéros (1959) (Rinoceronte)[1]
  • Apprendre à marcher (1960).
  • Délire à deux (1962) (Delirio a dúo).
  • Le Roi se meurt (1962) (O rei morre).
  • Le piéton de l'air (1963) (O peón do aire).
  • La soif et la faim (1965) (A sede e a fame).
  • La lacune (1966).
  • Jeux de massacre (1970) (O xogo da peste).
  • Macbett (1972).
  • Ce formidable bordel! (1973) (Ese formidable bordel).
  • L'homme aux valises (1975) (O home das maletas).
  • Voyage chez les morts (1980) (Viaxes a outro mundo).

Ensaios

  • La tragédie du langage (1958).
  • Expérience du théâtre (1958).
  • Discours sur l'avant-garde (1959).
  • Notas e contranotas (1962).
  • Découvertes (Descubrementos) (1969).
  • Antídotos (1977).
  • Le blanc et le noir (O blanco e o negro) (1981).

Diarios, novelas e artigos

  • La Vase (1956).
  • Le Piéton de l'air (1961).
  • Journal en miettes (1967).
  • Présent passeé, Passe présent (1968).
  • Le solitaire (1973).
  • La photo du colonel (A foto do coronel) (1962).
  • La vase (1970).
  • O solitario (1974).
  • Contos para nenos menores de tres anos (1976).
  • Un home en cuestión (1979) Recompilación de artigos.
  • A busca intermitente (1987) .

En lingua galega

Os libros de Eugène Ionesco non foron aínda traducidos ao galego. Porén, si que foron representadas as súas obras:

Véxase tamén

Notas

Ligazóns externas