Saltar ao contido

Estado de sitio

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Revisión feita o 11 de abril de 2020 ás 13:56 por BanjoBot 2.0 (conversa | contribucións) (En España: Arranxos varios)
(dif) ← Revisión máis antiga | Revisión actual (dif) | Revisión máis nova → (dif)

O estado de sitio é un réxime de excepción que pode declarar o goberno dun país en situacións excepcionais.

Tamén se refire á medida que adopta o poder público para reforzar as facultades do poder executivo en detrimento das garantías individuais, a fin -e ás veces co pretexto- de manter a orde interior en casos de revolta dentro da nación ou dunha parte dela ou de agresión exterior.

O estado de sitio representa un concepto equivalente ao de estado de guerra, e por iso danse ás forzas armadas facultades preponderantes para os actos de represión. Durante o 'estado de sitio' quedan en suspenso as garantías constitucionais, con maior ou menor extensión, segundo as lexislacións. Nalgunhas delas, como sucede na Arxentina, autorízase ao xefe de Estado a deter ás persoas e a trasladalas dun punto a outro da nación, salvo que prefiran saír do territorio nacional.

A declaración do 'estado de sitio' representa, no Dereito Político, unha institución moi discutida, non porque se descoñeza a necesidade da súa implementación en momentos determinados, se non polos abusos a que se presta por parte do poder executivo.

Este estado dítase, xeralmente, en caso de invasión, guerra exterior, guerra civil ou perigo inminente de que se produzan.

En España

[editar | editar a fonte]

En España é un dos tres réximes de emerxencia contemplados no artigo 116 da Constitución Española de 1978[1]. En concreto, o estado de sitio detállase no punto 4 do devandito artigo. Así mesmo, os seus efectos foron desenvolvidos no artigo 32-36 da Lei Orgánica 4/1981, dos estados de alarma, excepción e sitio[2].

O estado de sitio pode declararse de se produciren actos violentos contra a soberanía española, a súa integridade territorial ou a Constitución. O órgano capacitado para declaralo e estabelecer as súas condicións é a maioría absoluta do Congreso dos Deputados. Con todo debe mediar unha proposta do Goberno.

O estado de sitio é o máis restritivo dos tres estados de emerxencia que contempla a Constitución española. Sería o equivalente ao que noutros ordenamentos xurídicos é a declaración de estado de guerra ou a lei marcial. Os seus efectos supoñen a suspensión da práctica totalidade das liberdades recoñecidas na Constitución. Esta suspensión pode atinxir mesmo ás garantías xurídicas que se deben ofrecer ás persoas detidas: nese caso a suspensión farase explícita na declaración. Así mesmo, o estado de sitio contempla a posibilidade de que o Goberno delegue boa parte dos seus poderes na autoridade militar da súa designación.

O estado de sitio non foi declarado nunca en España desde a proclamación da Constitución de 1978.

  1. "Constitución Española de 1978" (PDF). Axencia Boletín Oficial Estado. Consultado o 20/03/2020. 
  2. "Lei Orgánica 4/1981, do 1 de xuño, dos estados de alarma, excepción e sitio". Agencia Estatal Boletín Oficial del Estado (en castelán). Consultado o 20/03/2020. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]