Alessandro Algardi

Alessandro Algardi
	;
Biografía
Nacemento	31 de xullo de 1595 ; Boloña, Italia
Morte	10 de xuño de 1654 (58 anos); Roma, Italia
Actividade
Lugar de traballo	Roma (1625–1654); Venecia ; Mantua ; Boloña
Ocupación	escultor, arquitecto
Empregador	Agostino Carracci (pt) ; Giulio Cesare Conventi (pt) ; Ludovico Ludovisi (pt)
Movemento	Barroco
Profesores	Ludovico Carracci
Alumnos	Simon Guillain (pt)
Mecenas	Inocencio X
Descrito pola fonte	Teutsche Academie der Edlen Bau- Bild- und Mahlerey-Künste (en) , (sec:Algardi, Alessandro, 350); Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron; Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron

Alessandro Algardi, nado en Boloña o 27 de novembro de 1598 e finado en Roma o 10 de xuño de 1654, foi un escultor italiano.

Traxectoria

Estudou na escola de Agostino Carracci, onde demostrou talento para a escultura. No ano 1608 entrou ao servizo do duque de Mantua. Despois dun curto período en Venecia, trasladouse a Roma en 1625, baixo o padroado do cardeal Lodovisi, para o que realiza restauracións de estatuas antigas. A morte do duque déixao nunha situación precaria.

En 1644 cambia a fortuna de Algardi, ao ser empregado por un sobriño do Papa para deseñar a Villa Doria Panfili. Realiza tamén o Momumento ao Papa León XI ou o altorrelevo A fuga de Atila, onde a influencia de Bernini é evidente.

En 1650 coñeceu a Diego Velázquez e trasladouse a España, onde fixo as figuras para a Fonte de Neptuno en Aranjuez e a tumba dos condes de Monterrei, en Salamanca.